|
|
قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين». امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل». |
|
فقه>مفاهیم و اصطلاحات فقهی>جلاله
شماره مقاله : 10039 تعداد مشاهده : 398 تاریخ افزودن مقاله : 9/3/1390
|
[اصطلاح فقهی] جُلاله حيواني است که از نجاسات و آلودگيها تغذيه کند، بگونهاي كه بوي آن تغيير كند مانند شتر و گاو و گوسفند و مرغ و خروس و مرغابي و غيره و در حديث از سوار شدن و خوردن گوشت و شير جلاله نهي شده است. از ابن عمر رضي الله عنه روايت است : (نهي رسول الله صلي الله عليه وسلم عن لحوم الجلّالة و ألبانها) «پيامبر صلي الله عليه وسلم از خوردن گوشت جلّاله و شير آن نهي کرده است». ابن ماجه (3189). همچنين از ابن عمر رضي الله عنهروايت است : (نهي رسول الله صلي الله عليه وسلم عن الجلالة في الإبل، أن يرکب عليها، أو يشرب من ألبانها) «پيامبر صلي الله عليه وسلم از سوار شدن بر شتر جلاله و خوردن شير آن نهي کرده است». ابوداود (3769) اما هرگاه به «جُلاله» علف و دانه تمييز و پاك داده شود و مدتي بدور از نجاسات و آلودگيها نگه داشته شوند بگونهاي كه گوشت آنها پاك گردد و بوي بد از آن زدوده شود و نام جُلاله از آنها ساقط گردد گوشت آنها حلال است، چون علت نهي تغييري بود كه در آنها پديد آمده بود و هر وقت از بين برود حلاليت بحال خود باقي است.
والله اعلم وصلي الله وسلم علي محمد وعلى آله وأصحابه والتابعين لهم بإحسان إلى يوم الدين سايت جامع فتاواي اهل سنت و جماعت IslamPP.Com
|
بازگشت به ابتدای
صفحه
بازگشت به نتایج قبل
چاپ
این مقاله
ارسال مقاله به دوستان |
|
|
|
|
|