|
|
قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين». امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل». |
|
ادبیات>اشخاص>ابراهیم بن عبد الله غزال
شماره مقاله : 10175 تعداد مشاهده : 390 تاریخ افزودن مقاله : 25/3/1390
|
ابراهیم بن عبد الله غزّال [1] وى از علماى نحو بود. از احوال او چیزى نمى دانم. جز این که سلفى گوید: ابو القاسم حسن بن فتح بن حمزة بن فتح همدانى گفت که ابراهیم بن عبد الله بن غزّال نحوى این دو بیت را که خود سروده بود، براى من خواند و خود کلام خود را بخ بخ مى گفت [2]: و البرق فی الدّیجور أهطل مزنة أبدت نباتا أرضها کالزرنب فوجدت بحرا فیه نار فوقه غیم یرى فیه بلیل غیهب
[1] الوافى 6: 35 (از یاقوت)، انباه الروّاة 1: 154، بغیة الوعاة 1: 416، در المختصر نیامده است. [2] حاصل معنى: برق در تاریکى از ابرى پر باران، باران فرو بارید و زمینش نباتى رویانید چون زعفران پس دریایى یافتم که در آن آتش بود، روى آن ابرى نازک، در شبى ظلمانى.
منبع: ترجمه معجم الادباء، اثر ياقوت حموى (وفات مؤلف: 626 هـ. ق)، مترجم عبد المحمد آيتى، چاپ اول، انتشارات سروش، تهران، 1423 هـ ق.
|
بازگشت به ابتدای
صفحه
بازگشت به نتایج قبل
چاپ
این مقاله
ارسال مقاله به دوستان |
|
|
|
|
|