Untitled Document
 
 
 
  2024 Nov 21

----

19/05/1446

----

1 آذر 1403

 

تبلیغات

حدیث

 

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرموده است: 
" تعرض أعمال الناس في كل جمعة مرتين ، يوم الإثنين ويوم الخميس فيغفر لكل عبد مؤمن إلا عبدا بينه وبين أخيه شحناء فيقال : اتركوا أو أركوا ( يعني أخروا ) هذين حتى يفيئا " (روايت مسلم 4/1988 )
يعنى: "اعمال مردم در هر هفته دوبار به نمايش در ميايند (و بالا ميروند)، روز دوشنبه و روز پنج شنبه، و هر بندده مؤمنى مورد مغفرت قرار ميگيرد مگر مؤمنى كه با مؤمن ديگر قهر كرده باشد و گفته ميشود: اعمال اين دو نفر را ترك كنيد و تاخير كنيد تا اينكه صلح كنند".

 معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

 

 

 

  سخن سایت

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

لیست الفبایی     
               
چ ج ث ت پ ب ا آ
س ژ ز ر ذ د خ ح
ف غ ع ظ ط ض ص ش
ه و ن م ل گ ک ق
ی
   نمایش مقالات

تاریخ اسلام>ایام عرب>ایام عرب > یوم نباج و ثیتل

شماره مقاله : 10404              تعداد مشاهده : 377             تاریخ افزودن مقاله : 5/5/1390

روز نباج و ثيتل‏


ابو عبيده گفته است:
قيس بن عاصم منقرى تميمى با مقاعس كه خاندان‏هائى از تميم به شمار مى‏رفتند و صريم و ربيع و عبيد، پسران حارث بن عمرو بن كعب بن سعد بودند، به پيكار پرداخت.
سلامة بن ظرب حمانى هم با احارث- كه خاندان‏هاى ديگرى از تميم محسوب مى‏شدند و حمان و ربيعه و مالك و اعرج، پسران كعب بن سعد بودند، قيس را در آن پيكار يارى مى‏كردند.
اين گروه كه با بكر بن وائل سر جنگ داشتند به اللهازم رسيدند كه عبارت بودند از بنى قيس و تيم اللات، پسران ثعلبه بن عكابة بن صعب بن على بن بكر بن وائل، و با ايشان ذهل بن ثعلبه، و عجل بن لجيم و عنزة بن اسد بن ربيعه در نباج و ثيتل مى‏زيستند.  چون در ميان قيس بن عاصم و سلامة بن ظرب صلح و صفا بر قرار بود، قيس به سوى نباج تاخت و سلامة نيز به ثيتل هجوم‏ برد تا ساكنانش را غارت كند.
قيس همينكه به نباج رسيد، اسبان خود را آب داد، سپس آنچه لشكريانش آب همراه داشتند همه را دور ريخت و به آنان گفت:
«بايد مردانه بجنگيد تا به پيروزى برسيد، وگرنه مرگ در پيش روى و بيابان بى‏آب در پشت سر شماست.» ياران قيس كه چنين ديدند، صبح به هر كس كه از قبيله بكر در نباج بود حمله بردند و چنان سخت نبرد كردند كه بكريان شكست خوردند و لشكر قيس غنائمى از ايشان به چنگ آورد كه از شدت زيادى به شمار در نمى‏آمد.
قيس پس از فراغت از آن تاراج، شتابان باز گشت و به سوى ثيتل رفت و خود را به سلامة و يارانش رساند.
سلامة هنوز با ساكنان ثيتل به جنگ نپرداخته و از تاراج آن ناحيه نصيبى نبرده بود كه قيس رسيد و به مردم ثيتل نيز حمله برد و آنان را شكست داد و غنائمى به چنگ آورد به اندازه غنائمى كه در نباج به دست آورده بود.
در اين هنگام سلامة بن ظرب به نزد او آمد و گفت:
«شما كسانى را هم كه از آن من بوده‏اند غارت كرده‏ايد.
در صورتى كه اينها شكار من بودند و مى‏بايست اموالشان به من برسد.» بر سر اين موضوع با هم چون و چرا كردند تا جائى كه نزديك بود ميانشان آشوبى بر پاى گردد ولى سرانجام با هم صلح كردند بدين قرار كه قيس آنچه از ثيتل به چنگ آورده به سلامة واگذار كند.
ربيعة بن طريف در اين باره مى‏گويد:
         فلا يبعدنك الله قيس بن عاصم...            فانت لنا عز عزيز و معقل‏
         و انت الذى حربت بكر بن وائل  ...          و قد عضلت منها النباج و ثيتل‏
همچنين قرة بن زيد بن عاصم گفته است:
         انا بن الذى شق المرار و قد رأى  ...          بثيتل احياء اللهازم حضرا
            فصبحهم بالجيش قيس بن عاصم  ...          فلم يجدوا الا الاسنة مصدرا
            سقاهم بها الذيفان فيس بن عاصم  ...          و كان اذا ما اورد الامر اصدرا
            على الجرد يعلكن الشكيم عوابسا  ...          اذا الماء من اعطافهن تحدرا
            فلم يرها الراءون الا فجاءة  ...          يثرن عجاجا كالدواخن اكدرا
            و حمران ادته الينا رماحنا  ...          فنازع غلا فى ذراعيه اسمرا
__________________________________________________
- نباج به فتح نون و ثتيل به فتح ثاء و سكون ياء و فتح تاء است. ابن اثير

*

متن عربی:

يوم النباج وثيتل
قال أبو عبيدة: غزا قيس بن عاصم المنقري ثم التميمي بمقاعس، وهم بطون من تميم، وهم صريم وربيع وعبيد بنو الحارث بن عمرو بن كعب بن سعد، وغزا معه سلامة بن ظرب الحماني في الأحارث، وهم بطون من تميم أيضاً، وهم حمان وريعة ومالك والأعرج بنو كعب بن سعد، فغزوا بكر بن وائل، فوجدوا اللهازم، وهم بنو قيس وتيم اللات ابناء ثعلبة بن عكاشة بن صعب بن علي بن بكر بن وائل، ومعهم بنو ذهل ابن ثعلبة وعجل بن لجيم وعنزة بن أسد بن ربيعة بالنباج وثيتل، وبينهما روحةٌ، فأغار قيس على النياح، ومضى سلامة إلى ثيتل ليغير على من بها. فلما بلغ قيس إلى النباج، ومضى سلامة إلى ثيتل ليغير على من بها. فلما بلغ قيس إلى النباح سقى خيله ثم أراق ما معهم من الماء وقال لمن معه: قاتلوا فالموت بين أيديكم والفلاة من ورائكم، فأغار على من به من بكر صبحاً فقاتلوهم قتالاً شديداً وانهزمت بكر وأصيب من غنائمهم ما لا يحد كثرة. فلما فرغ قيس من النهب عاد مسرعاً إلى سلامة ومن معه نحو ثيتل فأدركهم، ولم يغز سلامة على من به، فأغار عليهم قيس أيضاً، فقاتلوه وانهزموا، وأصاب من الغنائم نحو ما أصاب بالنباج، وجاء سلامة فقال: أغرتم على من كان لي، فتنازعوا حتى كاد الشر يقع بينهم، ثم اتفقوا على تسليم الغنائم إليه؛ ففي ذلك يقول ربيعة بن طريف:
فلا يبعدنك الله قيس بن عاصم ... فأنت لنا عزٌّ عزيزٌ ومعقل
وأنت الذي حرّبت بكر بن وائل ... وقد عضّلت منها النباج وثيتل
وقال قرة بن زيد بن عاصم:
أنا ابن الذي شقّ المرار وقد رأى ... بثيتل أحياء اللهازم حضّرا
فصبّحهم بالجيش قيس بن عاصم ... فلم يجدوا إلاّ الأسنّة مصدرا
سقاهم بها الذيفان قيس بن عاصم ... وكان إذا ما أورد الأمر أصدرا
على الجرد يعلكن الشكيم عوابساً ... إذا الماء من أعطافهنّ تحدرّا
فلم يرها الراؤون إلاّ فجاءةً ... يثرن عجاجاً كالدواخن أكدرا
وحمران أدّته إلينا رماحنا ... فنازع غلاًّ في ذراعيه أسمرا
ثيتل بالثاء المثلثة المفتوحة، والياء المسكنة المثناة من تحتها، والتاء المثناة من فوقها.

از کتاب: کامل تاريخ بزرگ اسلام و ايران، عز الدين على بن اثير (م 630)، ترجمه ابو القاسم حالت و عباس خليلى، تهران، مؤسسه مطبوعاتى علمى، 1371ش.
 
مصدر:
دائرة المعارف شبکه اسلامی
islamwebpedia.com





 
بازگشت به ابتدای صفحه     بازگشت به نتایج قبل                       چاپ این مقاله      ارسال مقاله به دوستان

اقوال بزرگان     

حسن رضی الله عنه  فرزندانش را به کسب علم و دانش، تشویق می‌نمود؛ چنانچه پسر و برادرزاده‌اش را فرا خواند و فرمود: «ای پسرم و ای برادرزاده‌ام! شما، اینک کوچکان قوم و طایفه هستید و روزی بزرگان قوم خواهید شد؛ از این‌رو به فراگیری علم و دانش همت گمارید و هر کس از شما که نتوانست آن را روایت نماید یا به خاطر بسپارد، آن را به نگارش درآورد و در خانه‌اش بگذارد». الطبقات (1/292)؛ با سند حسن؛ به تحقيق: سلمي


تبلیغات

 

منوی اصلی

  صفحه ی اصلی  
 جستجو  
  روز شمار وقايع
  عضویت در خبرنامه  
پیشنهادات وانتقادات  
همكارى با سايت  
ارتباط با ما  
 درباره ی ما  
 

تبیلغات

آمار

خلاصه آمار بازدیدها

امروز : 20782
دیروز : 5614
بازدید کل: 8810941

تعداد کل اعضا : 608

تعداد کل مقالات : 11123

ساعت

نظر سنجی

كداميك از كانال‌هاى اهل سنت فارسى را بيشتر مي‌پسنديد؟

كانال فارسى نور

كانال فارسى كلمه

كانال فارسى وصال

نمایش نتــایج
نتــایج قبل
 
.محفوظ است islamwebpedia.com تمامی حقوق برای سایت
All Rights Reserved © 2009-2010