دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Dec 24

----

04/07/1447

----

3 دي 1404

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمودند:
"من التمس رضا الله عنه بسخط الناس رضي الله عنه، وأرضى عنه الناس، ومن التمس رضا الناس بسخط الله، سخط الله عليه وأسخط عليه الناس" (روايت بيهقى) ، يعنى: "كسى كه خشنودى خداوند را در مقابل خشم مردم طلب كند، خداوند از او راضى ميشود و مردم را نيز از او راضى ميكند، و كسى كه خشنودى مردم را در مقابل خشم خداوند طلب كند، خداوند از او خشمگين ميشود و مردم را نيز بر او خشمگين ميكند".

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

تاریخ اسلام>اشخاص>حسناء بنت معاویه صریمی > عموی وی

شماره مقاله : 10475 تعداد مشاهده : 361 تاریخ افزودن مقاله : 10/5/1390

عموى حسناء دختر معاويه صريمى‏
گويد اسحاق بن يوسف ازرق و هوذة بن خليفه هر دو، از گفته عوف، از حسناء دختر معاويه صريمى، از گفته عمويش ما را خبر دادند كه به حسناء گفته است به رسول خدا گفتم: چه كسى در بهشت است؟ فرمود: نبى و شهيد و دختر زنده به گور كرده در بهشت هستند.
*
متن عربی:
عم حسناء بنت معاوية الصريمية
قال: أخبرنا إسحاق بن يوسف الأزرق وهوذة بن خليفة قالا: حدثنا عوف عن حسناء بنت معاوية الصريمية عن عمها أنه حدثها قال: قلت للنبي، صلى الله عليه وسلم: من في الجنة؟ قال: النبي في الجنة، والشهيد في الجنة، والموؤودة في الجنة.

از کتاب: ترجمه الطبقات الكبرى ، محمد بن سعد كاتب واقدى (م 230)، ترجمه محمود مهدوى دامغانى، تهران، انتشارات فرهنگ و انديشه، 1374ش.

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

از عقبه بن حارث روايت است: پس از وفات پيامبر صلی الله علیه و سلم با ابوبكر صدّيق از نماز عصر بيرون آمديم كه علي نيز با ما بود، در راه كه مي‌رفتيم به حسن بن علي كه با بچه‌ها بازي مي‌كرد، رسيديم، ابوبكر او را به ‌آغوش گرفت و بر گردنش سوار كرد و گفت: «بأبي یشبه النبي – ليس شبيهاً بعلي» پدرم فدايش باد! شبيه پيامبر است نه علي، علي می‌خنديد(مسند احمد، با تحقيق احمد شاكر، إسناد آن صحيح است. 1/170.).