قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

زرارة بن اوفى حرشى‏
از خاندان حريش بن كعب بن ربيعة بن عامر بن صعصعه و داراى كنيه ابو حاجب است.
گويد عفان بن مسلم، از همّام، از قتاده ما را خبر داد كه می گفته است زرارة بن‏ اوفى قاضى بصره بوده است.
گويد عارم بن فضل از حماد بن زيد، از هشام بن حسّان از گفته عائشه دختر ضمرة ما را خبر داد كه می گفته است زراره روزهاى جمعه نخست در خانه خود نماز ظهر و عصر را می گزارد و سپس به نماز جمعه‏اى كه حجاج می گزارد شركت می كرد.
گويد ابو قطن عمرو بن هيثم، از گفته ابو خلده ما را خبر داد كه می گفته است زرارة بن اوفى را ديدم كه موهاى ريش خود را با رنگ زرد خضاب می بست.
گويد عارم بن فضل، از حماد بن زيد، از ايوب ما را خبر داد كه می گفته است محمد بن سيرين را ديدم كه در تشييع جنازه زرارة بن اوفى زير سايه بر پاى ايستاده است و تا هنگامى كه جسد را در گور نهادند همچنان ايستاده بود. ايوب می گفته است حديث نادرستى براى او نقل شده است. گفته اند، زرارة بن اوفى به سال هفتاد و سه و روزگار خلافت وليد بن عبد الملك به مرگ ناگهانى درگذشته است. محدثى مورد اعتماد بوده و او را حديث‏هايى است.
گويد اسحاق بن ابى اسرائيل، از گفته عتاب بن مثنى قشيرى، از بهز بن حكيم ما را خبر داد كه می گفته است زرارة بن اوفى در نماز صبح در مسجد بنى قشير پيشنمازى ايشان را بر عهده داشته است و شروع به خواندن سوره مدثر كرده و چون به اين آيه رسيده است كه می فرمايد «هنگامى كه در صور دميده شود آن روز روزى سخت دشوار است و بر كافران آسان نيست» بر زمين افتاده و درگذشته است. بهز می گويد كه من از كسانى بودم كه پيكرش را برديم.
*
متن عربی:
زرارة بن أوفى الحرشي
من بني الحريش بن كعب بن ربيعة بن عامر بن صعصعة، ويكنى أبا حاجب.
قال: أخبرنا عفان بن مسلم قال: حدثنا همام عن قتادة أن زرارة بن أوفى كان قاضيا على البصرة.
قال: أخبرنا عارم بن الفضل قال: حدثنا حماد بن زيد قال: حدثنا هشام بن حسان عن عائشة بنت ضمرة أن زرارة بن أوفى كان يصلي في منزله الظهر والعصر ثم يأتي الحجاج للجمعة.
قال: أخبرنا عمرو بن الهيثم أبو قطن قال: حدثنا أبو خلدة قال: رأيت زرارة بن أوفى يصفر لحيته.
قال: أخبرنا عارم بن الفضل قال: حدثنا حماد بن زيد عن أيوب قال: رأيت محمدا في جنازة زرارة بن أوفى قائما يتبع الظل حتى وضع في لحده، قال أيوب: بلغه حديث على غير وجهه، قالوا: ومات زرارة بن أوفى فجاءة سنة ثلاثين وسبعين في خلافة الوليد بن عبد الملك، وكان ثقة له أحاديث.
قال: أخبرنا إسحاق بن أبي إسرائيل قال: حدثنا عتاب بن المثنى القشيري عن بهز بن حكيم أن زرارة بن أوفى أمهم الفجر في مسجد بني قشير فقرأ حتى إذا بلغ: فإذا نقر في الناقور فذلك يومئذ يوم عسير على الكافرين غير يسير، خر ميتا، قال بهز: فكنت فيمن حمله.

از کتاب: ترجمه الطبقات الكبرى ، محمد بن سعد كاتب واقدى (م 230)، ترجمه محمود مهدوى دامغانى، تهران، انتشارات فرهنگ و انديشه، 1374ش.

مصدر:
دائرة المعارف شبکه اسلامی
islamwebpedia.com