قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

آتشی که قبل از قیامت از انتهای عدن برمی‌خیزد

بسم الله الرحمن الرحيم
الحمدلله رب العالمین و الصلاة و السلام علی رسول الله و علی آله و اصحابه ‏الی یوم ‏الدین و ‏اما بعد‏:‏
در صحیحین از ابوهریره رضی الله عنه نقل شده است که رسول خدا صلی الله ‏علیه وسلم فرمودند: ‏
‏«مردم به سه‌گونه امیدوار و با ترس و وحشت محشور می‌شوند که دو نفره و ‏سه نفره و چهار نفره و ده نفره بر یک شتر سوارند و الباقی مردم توسط آتشی ‏رانده می‌شوند که در قیلوله و خواب شب با آنها بوده و صبح و شام را با آنها ‏سپری می‌کند». 

امام نووی در شرح مسلم می‌گوید : این حشر، قبل از قیامت و ‏قبل از نفخ صور در آخرالزمان خواهد بود و آخرین علامت از علامت‌های قیامت ‏است.‏
امام احمد از انس نقل کرده که عبدالله بن سلام رضی الله عنه از رسول خدا ‏صلی الله علیه وسلم در مورد اولین علامت قیامت سؤال نمود که فرمودند: ‏
‏«آتشی که مردم را از مشرق به مغرب می‌برد».(این حرف قسمتی از یک ‏حدیث طولانی است. همچنین بخاری نیز این حدیث را از انس‌بن مالک روایت کرده ‏است. ) ‏
امام احمد از ابوهریره نقل کرده که رسول خدا صلی الله علیه وسلم فرمودند: ‏
‏«مردم در قیامت به سه صورت محشور می‌شوند: گروهی پیاده، گروه سواره، ‏گروهی بر صورت‌هایشان» گفتند: یا رسول‌الله صلی الله علیه وسلم ! چگونه بر ‏صورتشان راه می‌روند. فرمود: «همان کسی که قدرت راه رفتن بر پاها را به آنها ‏داده، قادر است آنها را بر صورتشان ببرد جز اینکه آنها با صورتشان به هر پستی و ‏بلندی و هر خار و خاشاکی برخورد می‌کنند».( طیالسی نیز در مسند خود این ‏حدیث را روایت کرده است. ) ‏
این احادیث و امثالش دلالت بر این دارند که این حشر، حشر موجودین در آخر ‏الزمان است و مردم از اقصی‌ نقاط کره زمین به طرف صحرای محشر (سرزمین ‏شام) روانه می‌گردند. چون خوردن، آشامیدن، سوار شدن بر شتران، و هلاک ‏شدن عقب ماندگان با آتش، نشانه این است که این حشر قبل از شروع قیامت ‏است. چون اگر بعد از نفخه بعث بود، نه مرگی وجود داشت و نه شتری که ‏خریداری شود و نه خوردن و آشامیدنی. عجیب اینجاست که حافظ ابوبکر بیهقی ‏بعد از بیان همه احادیث مذکور، این حشر را متعلق به قیامت دانسته و به آیة: ‏
‏« يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمَنِ وَفْدًا * وَنَسُوقُ الْمُجْرِمِينَ إِلَى جَهَنَّمَ وِرْدًا»‏ ‏(مریم / 85-86)‏
‏«روزی که ما پرهیزکاران را به صورت گروه گروه و با احترام در پیشگاه پروردگار ‏مهربان جمع می‌نماییم و گناهکاران را با لبانی تشنه به سوی جهنم روانه ‏می‌کنیم». ‏
استدلال نموده است. در حالی که در حدیث ثابت می‌شوند و این مطلب ‏نمی‌تواند در روز قیامت باشد؛ زیرا روز قیامت خبری از سواری و سوار شدن ‏نیست. ‏
اما حدیثی که جماعت کثیری از صحابه از جمله ابن عباس، ابن مسعود، عایشه ‏و دیگران روایت کرده‌اند که «شما به سوی خداوند با پایی برهنه و ختنه نشده ‏محشور خواهید شد و به تعبیر قرآن «اعاده خلقت را همچون بدایت آن قرار ‏خواهیم داد» مربوط به روز قیامت بعد از دمیدن در صور برای بار دوم بوده که مردم با پایی برهنه ‏و بدنی عریان و ختنه نشده محشور می‌شوند، چنانکه کافران نیز با لبانی تشنه ‏محشور ‌خواهند شد و آیة: ‏
‏« وَمَن يَهْدِ اللّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَمَن يُضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِيَاء مِن دُونِهِ وَنَحْشُرُهُمْ يَوْمَ ‏الْقِيَامَةِ عَلَى وُجُوهِهِمْ عُمْيًا وَبُكْمًا وَصُمًّا مَّأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ كُلَّمَا خَبَتْ زِدْنَاهُمْ سَعِيرًا » ‏‏(الإسراء / 97)‏
‏«و ما در روز رستاخیز ایشان را به روی رخساره کشانده و کور و لال و کر جمع ‏می‌کنیم، جایگاهشان دوزخ خواهد بود. هر زمان که زبانه آتش فروکش کند بر زبانه ‏آتششان می‌افزاییم». ‏
مربوط به زمانی است که اهل جهنم را به طرف دوزخ می‌برند.‏

وصلی الله وسلم علی نبینا محمد وعلی آله وصحبه أجمعین.‏
وآخر دعوانا أن الحمدلله رب العالیمن.‏

سایت عصر اسلام
www.Islamage.Com