دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Jul 31

----

05/02/1447

----

9 مرداد 1404

تبلیغات

ابوذر غفاری رضی الله عنه روایت می‌کند، پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرموده است: «إِنَّ الله يَغْفِرُ لِعَبْدِهِ ما لَمْ يَقَعِ الْحِجابُ»، قيل: يا رسول الله وما الحجاب؟ قال: «أَنْ تَموتَ النَّفْسُ مُشْرِكَةً».
«خداوند بنده‌اش را می‌بخشد به شرطی که بین خدا و بنده‌اش حجاب قرار نگیرد. گفته شد ای پیامبر خدا حجاب چیست؟ فرمودند: اینکه انسان، مشرک بمیرد».
مستدرک حاکم 4/286 حدیث (7660)، مسند امام احمد 5/174 حدیث (21562). حاکم گفته است این حدیث صحیح الاسناد است.

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

قرآن و حدیث>آثار>سنن ابوداود > شرح‌های سُنن ابوداود

شماره مقاله : 10910 تعداد مشاهده : 415 تاریخ افزودن مقاله : 11/8/1390

شرح‌های سُنن ابوداود
د- بر کتاب سنن ابوداود نیز شرح‌های متعددی نوشته شده است که مهمترین آنها عبارتند از :
1- معالم السنن[1]، تألیف ابوسلیمان خطابی (م ـ 388).
2 و 3- مرقاه الصعود[2] الی سنن ابی‌داود، تألیف شیخ سیوطی و عون المعبود فی شرح سنن ابی‌داود، نیز تألیف شیخ سیوطی.
4- عون المعبود[3] علی سنن ابی‌داود، تألیف شرف الحق محمد اشرف صدیقی.
5- عون المعبود[4] شرح سنن ابی‌داود، تألیف حافظ شمس‌الدین ابن قیم جوزیه (م ـ 751).
6- بذل المجهود[5] فی حلّ ابی‌داود، تألیف شیخ خلیل احمد بهارنفوری (م ـ 1346).

[1]- کشف الظنون، ج 2، ص 1004.
[2]- همان.
[3]- همان.
[4]- همان.
[5]- همان.

به نقل از: تاریخ حدیث و ضبط و ثبت احادیث، تألیف : استاد فاضل حاج ملاعبدالله احمدیان

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

ومر عمر بن الخطاب رضي الله عنه على قوم يسيئون الرمي، فقرعهم، فقالوا: إنا قوم " متعلمين " ، فأعرض مغضباً، وقال: والله لخطؤكم في لسانكم، أشد علي من خطئكم في رميكم. [عمر بن خطّاب رضي الله عنه بر جماعتى گذشت كه تير مى انداختند و خطا مى كردند. عمر آنان را سرزنش كرد. گفتند: انّا قوم متعلمين به جاى انّا قوم متعلمون، عمر به خشم روى گردانيد و گفت: خطاى شما در زبان بدتر از خطاى شما در تير انداختن است.] (ترجمه معجم الادباء ياقوت حموى، مترجم عبد المحمد آيتى)