قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

 
غزوه اَبواء (يا: وَدّان) در ماه صفر سال دوم هجرت

در ماه صفر سال دوم هجرت، مطابق با اوگوست 623 ميلادي، رسول‌خدا -صلى الله عليه وسلم- شخصاً به اتفاق هفتاد تن که همه از مهاجرين بودند، به قصد اين غزوه براي بستن راه يکي از کاروانهاي قريش عزيمت فرمودند، تا به ودّان[1] رسيدند، و آثار توطئه و نيرنگي مشاهده نکردند. آنحضرت پيش از عزيمت به اين غزوه، سعدبن عباده -رضي الله عنه- را در مدينه جانشين خود قرار دادند.

در اثناي اين غزوه، پيامبراکرم -صلى الله عليه وسلم- پيماني با عمروبن مخشي ضَمْري- که رئيس بني‌ضمره در زمان خويش بود- بستند که متن آن چنين است:

«اين نوشته‌اي است از محمد رسول‌خدا -صلى الله عليه وسلم- براي بني‌ضمره، مبني بر اينکه ايشان مال و جانشان در امان است، و بر عليه هر کس که قصد ستيز با ايشان را داشته باشد ياري خواهند شد، مگر آنکه با دين خدا از سر جنگ درآيند، تا زماني که دريا به اندازه‌اي آب داشته باشد که بتواند جامة پشميني را مرطوب گرداند! و پيامبر نيز هرگاه آنان را براي پشتيباني فراخواند، اجابت خواهند کرد»[2].

اين نخستين غزوه‌اي است که رسول‌خدا -صلى الله عليه وسلم- شخصاً به قصد نبرد عزيمت کردند، و مدّت غيبت ايشان از مدينه پانزده شب بود. لواي ايشان نيز سفيد رنگ، و علمدارشان حمزه‌بن عبدالمطلب بود.

------------------------------

[1]- وَدّان: موضعي فيمابين مکه و مدينه که فاصله آن با رابغ به سمت مدينه، 29 ميل است. ابواء نيز موضعي در نزديکي ودّان است.

[2]- نکـ: المواهب اللدّينة، ج 1، ص 75؛ نيز، شرح آن از زرقاني.

 

به نقل از: خورشيد نبوّت، ترجمه فارسي «الرحيق المختوم» مؤلف: شيخ صفي الرحمن مبارکفوري، برگردان : دکتر محمدعلي لساني فشارکي