Untitled Document
 
 
 
  2024 Nov 21

----

19/05/1446

----

1 آذر 1403

 

تبلیغات

حدیث

 

 از أبي خراش أسلمي رضي الله عنه مرفوعا روايت شده كه بيامبر صلى الله عليه و سلم فرمودند: " من هجر أخاه سنة فهو بسفك دمه " (روايت بخاري در كتاب الأدب المفرد حديث رقم 406 و همچنين در كتاب صحيح الجامع رقم 6557)
يعنى: "كسى كه با برادر دينى اش يكسال قهر كند مانند آن است كه خونش را ريخته است".

 معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

 

 

 

  سخن سایت

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

لیست الفبایی     
               
چ ج ث ت پ ب ا آ
س ژ ز ر ذ د خ ح
ف غ ع ظ ط ض ص ش
ه و ن م ل گ ک ق
ی
   نمایش مقالات

فقه>مفاهیم و اصطلاحات فقهی>مردار

شماره مقاله : 137              تعداد مشاهده : 351             تاریخ افزودن مقاله : 14/5/1388

مردار حيواني است كه بدون ذبح شرعي مرده باشد و گوشت بريده شده از حيوان زنده نيز حكم مردار را دارد، زيرا ابو واقد ليثي از پيامبر روايت‌ كرده است‌: (قال رسول الله صلي الله عليه و سلم‌: (ما قطع من البهيمة وهي حية فهو ميتة) [‌پيامبرگفته است‌: آنچه از حيوان زنده بريده مي‌شود، حكم مردار را دارد و مردار است‌]‌‌. ابوداود و ترمذي اين حديث را نقل‌ كرده‌اند و ترمذي آنرا حسن دانسته است وگفته است اهل علم بدان عمل مي‌كنند. از مردار و ميته‌ي حيوانات‌، چيزهاي زير مستثني است و پليد نيست: 
الف -‌ماهي مرده و ملخ دريائي مرده‌، اينها پاكند، زيرا ابن عمر رضي الله عنهما از پيامبر صلي الله عليه و سلم روايت‌ كرده است‌: (أحل لنا ميتتان و دمان: أما الميتتان فالحوت والجراد، و أما الدمان فالكبد و الطحال)  [دو مردار و دو خون براي ما حلال شده است‌: مردار ماهي و مردار ملخ دريائي و خون‌ كبد و خون اسپرز]. اين حديث را احمد و شافعي و ابن ماجه و بيهقي و دارقطني روايت كرده‌اند. اين حديث “‌‌ضعيف‌“‌ است‌، ليكن امام احمد و ابوزرعه و ابوحاتم “‌‌وقف‌“‌ آنرا صحيح دانسته‌اند. حكم اينگونه احاديث “‌رفع‌“ مي‌باشد، زيرا وقتي صحابي بگويد: “‌اُ‌حل لنا كذا و حرم علينا ‌كذا”‌ مثل اينستكه بگويد به ما امر شد و به ما نهي شد و سابقاً سخن پيامبر را درباره‌ي دريا نقل كرده‌ايم ‌كه فرموده بودند: (هو الطهور ماؤه الحل ميتته) [‌آب دريا پاك و پاك كننده است و مردار دريا حلال است‌]‌‌. 
ب -‌مردار چيزهائي‌ كه خون جهنده ندارند، مانند مورچه و زنبور عسل و امثال آنها. اينها پاكند، هرگاه در چيزي بيفتند و بميرند، آن چيز پليد و نجس نمي‌شود. ابن‌المنذر گفته است‌: در پاكي اينها خلافي نشنيده‌ام‌، جز آنكه از شافعي روايت شده است ‌كه بنا به مشهور مذهب او نجسند، ولي وقتي‌ كه در مايعي بيفتند و آنرا تغيير ندهند، از آن عفو شده است‌. 
ج -‌استخوان و شاخ و ناخن و موي و پر و پوست مردار و چيزهائي ‌كه از اين قبيل باشند، همه پاكند، زيرا اصل دراين چيزها طهارت و پاكي است و دليلي بر پليدي آنها نداريم‌.
زهري درباره‌ي استخوان فيل مرده و امثال آن ‌گفته است‌: ‌“‌محضر چند نفر از علماي سلف را، دريافته‌ام ‌كه با استخوان فيل موي خود را شانه مي‌كردند و از روغندان ساخته شده از آن‌، موي خود را روغن مي‌زدند و در آن اشكالي نمي‌ديدند”‌‌. بخاري اين مطلب را نقل كرده است‌. از ابن عباس رضي الله عنهما روايت شده است‌ كه گفته است‌: به يكي از كنيزان ميمونه‌، ‌گوسفندي بخشيده بودند كه مردار شد، پيامبر صلي الله عليه و سلم  كه از آنجا مي‌گذشت فرمود: (وهلا أخذتم إهابها فدبغتموه فانتفعم به؟. فقالوا: إنها ميتة، فقال: (إنما حرم أكلها) [‌چرا پوست آنرا دباغي نكرديد تا از آن سود ببريد؟‌ گفتند: آن مردار شده است‌، ‌گفت‌: تنها خوردن آن حرام است‌]‌‌. جماعت محدثين جز ابن ماجه اين حديث را روايت‌ كرده‌اند. در سنن ابن ماجه اين حديث از ميمونه نقل شده است‌. و در بخاري و نسائي از دباغت آن‌، ذكري به ميان نيامده است‌. از ابن عباس - رضي الله عنهما -‌نقل شده است‌ كه اين آيه را خوانده (قل لا أجد فيما أوحي إلي محرما على طاعم يطعمه إلا أن يكون ميتة)[1] تا آخر آيه‌، وگفت‌: (إنما حرم ما يؤكل منها وهو اللحم، فأما الجلد والقد (2) والسن والعظم والشعر والصوف فهو حلال) [بگو در آنچه بر من وحي شده است هيچ غذاي حرامي را براي هيچكس نمي‌يابم‌، مگر اينكه مردار باشد يا ... بعد ابن عباس‌ گفت‌: از مردار تنها آنچه ‌كه خورده مي‌شود،‌ كه ‌گوشت است‌، حرام است‌، اما پوست و ظرفي‌ كه از آن مي‌سازند و دندان و استخوان و مو و پشم آن‌، همه حلال هستند]‌‌. ابن المنذر و ابن حاتم اين حديث را روايت كرده‌اند. و همچنين شيردان و شير مردار نيز، پاك است‌، زيرا اصحاب پيامبر وقتي‌ كه عراق را فتح ‌كردند از پنير مجوسيها = زردشتيان خوردند، در حاليكه پنير وسيله‌ي شيردان ساخته مي‌شود[2]‌. و حيوان‌. ذبح شده‌ي زردشتيان‌، مردار محسوب مي‌گردد. از سلمان فارسي‌ رضي الله عنه در‌باره‌ي پنير و روغن و پوست‌، سوال‌ كردند، ايشان جواب داد: “‌‌حلال آنست كه خداوند در قرآن آن را حلال ‌كرده است‌، و حرام آنست ‌كه خداوند آن را در قرآن حرام ‌كرده است و آنچه را كه مسكوت گذاشته است‌، از آن صرفنظر فرموده است‌“‌‌. و بديهي است ‌كه از پنير زردشتيان سوال شده بود، چون سلمان از طرف عمر بن خطاب بر مداين حكومت مي‌كرد. و آنوقت چنين ‌گفته است.


به نقل از:
فقه السنه، تأليف سيد سابق، مترجم محمود ابراهيمي، تهران، ناشر مردم‌سالاري، دوم 1387.

پانويس‌ها:
[1] سورة الانعام: 145.
[2] يكي از موادي كه پنيرمايه را تشكيل مي‌دهد شيردان بره است.





 
بازگشت به ابتدای صفحه     بازگشت به نتایج قبل                       چاپ این مقاله      ارسال مقاله به دوستان

اقوال بزرگان     

حافظ ابن رجب رحمه الله می فرماید: یکی از علمای سلف (پیشینیان ما) گفته است: « هرکس برادرش را پنهانی وعظ و اندرز دهد این همان نصیحت (واقعی) است، اما هرکس او را نزد مردم و دیگران اندرز دهد در حقیقت او را توبیخ می کند». "جامع العلوم والحكم "

تبلیغات

 

منوی اصلی

  صفحه ی اصلی  
 جستجو  
  روز شمار وقايع
  عضویت در خبرنامه  
پیشنهادات وانتقادات  
همكارى با سايت  
ارتباط با ما  
 درباره ی ما  
 

تبیلغات

آمار

خلاصه آمار بازدیدها

امروز : 9481
دیروز : 5614
بازدید کل: 8799640

تعداد کل اعضا : 608

تعداد کل مقالات : 11123

ساعت

نظر سنجی

كداميك از كانال‌هاى اهل سنت فارسى را بيشتر مي‌پسنديد؟

كانال فارسى نور

كانال فارسى كلمه

كانال فارسى وصال

نمایش نتــایج
نتــایج قبل
 
.محفوظ است islamwebpedia.com تمامی حقوق برای سایت
All Rights Reserved © 2009-2010