|
|
قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين». امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل». |
|
فقه>مفاهیم و اصطلاحات فقهی>ُجُلّالة
شماره مقاله : 142 تعداد مشاهده : 264 تاریخ افزودن مقاله : 14/5/1388
|
[اصطلاح فقهي] عبارت است از حيوان حلال گوشتي كه بدنبال مدفوع بگردد و آنرا بخورد، مانند شتر و گاو و گوسفند و بز و مرغ و غاز و امثال آنها كه آنقدر بخورند تا بويشان تغيير كند. اگر آن حيوان را مدتي از خوردن مدفوع و نجاسات دور نگه دارند و خوراك پاك بدان دهند، در نتيجه گوشت آن، پاك ميگردد و نام جلاله از آن برداشته شود، آنوقتگوشت و شيرشان، حلال ميگردد، زيرا علت نهي از آن، تغييري بود كه بوسيلهي خوراك ناپاك، در آنها پديد آمده بود و حالا كه آن علت برطرف شده است حكم نيز بر طرف ميشود. از سوار شدن “جلاله“ و خوردن گوشت و نوشيدن شير آن نهي شده است. از ابن عباس - رضي الله عنهما - نقل شده: (نهى رسول الله صلى الله عليه وسلم عن شرب لبن الجلالة) [پيامبر صلي الله عليه و سلم از نوشيدن شير “جلاله“ نهيكرده است]. پنج نفر از محدثين بجز ابن ماجه، آنرا روايت كردهاند، و ترمذي آن را “صحيح“ دانسته است. و در روايتي ديگر، آمده است: (نهي عن ركوب الجلالة) [ازسوار شدن جلاله نهي فرموده است]. ابوداود آنرا روايت كرده است. از عمر بن شعيب و او از پدرش و از جدش -رضي الله عنهم - روايتكرده است: نهى رسول الله صلى الله عليه وسلم عن لحوم الحمر الاهلية، وعن الجلالة: عن ركوبها وأكل لحومها [پيامبر صلي الله عليه و سلم از خوردن گوشت خر اهلي و از جلاله: از سوار شدنش و خوردن گوشتش، نهي فرموده است]. احمد و نسائي و ابوداود آنرا روايت كردهاند.
به نقل از: فقه السنه ، تأليف سيد سابق، مترجم محمود ابراهيمي، تهران، ناشر مردمسالاري، دوم 1387.
|
بازگشت به ابتدای
صفحه
بازگشت به نتایج قبل
چاپ
این مقاله
ارسال مقاله به دوستان |
|
|
|
|
|