دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2024 Dec 03

----

01/06/1446

----

13 آذر 1403

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرموند: " من سأل الله الشهادة بصدق بَلَّغَهُ الله منازل الشهداء وإن مات على فراشه " (روايت مسلم)
" هر كسى كه صادقانه از خداوند طلب شهادت كند، خداوند او را به مرتبه شهداء خواهد رساند، گر چه در بستر مرگش نيز بميرد ".

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

الهیات و ادیان>مسائل و عقايد اسلامي>روزه > حكم روزه گرفتن آخرين روز شعبان

شماره مقاله : 1430 تعداد مشاهده : 434 تاریخ افزودن مقاله : 12/12/1388

حكم روزه گرفتن آخرين روز شعبان

سايت جامع فتاوي اهل سنت و جماعت

روزه گرفتن آخرين روز شعبان و قبل از رمضان باشد و كسى براى احتياط روزه بگيرد، مثلا روز 30 شعبان را احتياطاً روزه بگيرد كه شايد روز اول رمضان باشد، به آن روزه "يوم الشك" گفته ميشود و اين روزه جائز نيست و حرام است، و در حديث صحيح از پيامبر صلى الله عليه و سلم نقل شده است كه فرمودند: "با ديدن آن (يعنى هلال) روزه را شروع كنيد و با ديدن آن (يعنى هلال) روزه رمضان را به بشكنيد (و به اتمام برسانيد)، و اگر (هلال) بر شما پنهان ماند پس مدت شعبان را 30 روز كامل كنيد" (روايت بخارى 1909).

و عمار بن ياسر گفت: "كسى كه روز شك (يعنى آخرين روز شعبان) را روزه بگيرد از دستور پيامبر صلى الله عليه و سلم سرپيچى كرده و گناهار است" (صحيح ترمذى 553).

حافظ ابن حجر گفت: "اين روايت صحابى، دليل بر حرام بودن روزه "روز شك" ميباشد زيرا صحابى اينچنين حكمى را از خودش صادر نميكند بلكه حكم مرفوع را دارد (يعنى حكم تحريم آنرا از پيامبر صلى الله عليه و سلم شنيده و سپس نقل كرده).

به نقل از فتاوي شماره 70

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

عن عبد الرحمن بن عبد الله بن مسعود، عن أبيه، قال: أتاه رجل فقال: يا أبا عبد الرحمن علمني كلمات جوامع نوافع. فقال: «أعبد الله ولا تشرك به شيئاً، وزل مع القرآن حيث زال، ومن جاءك بالحق فاقبل منه وإن كان بعيداً بغيضاً، ومن جاءك بالباطل فاردد عليه وإن كان حبيباً قريباً». مردی نزد عبدالله بن مسعود آمد و گفت: کلمات مختصر و مفیدی را به من یاد بده، فرمود: «الله را عبادت کن و برای او شریک قرار مده، و همواره عمر خود را با قرآن سپری کن، و هرکس که با حق نزد تو آمد از وی بپذیر هرچند که غریب و دشمن باشد، و هرکس که با باطل نزد تو آمد آنرا نپذیر هرچند که دوست نزدیک باشد». الحلية الأولیاء؛ أبي نعيم اصفهانی