دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2024 Nov 21

----

19/05/1446

----

1 آذر 1403

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمودند:
"من نذر أن يطيع الله فليطعه، و من نذر أن يعصيه فلايعصه" (صحيح بخارى – 6696/581/11) يعنى: «هر کس نذر کرد که خدا را اطاعت کند، پس بايد از او اطاعت کند، و هر کس نذر کرد که نافرماني خدا کند، نافرماني او را نکند».

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

الهیات و ادیان>فرقه ها و مذاهب>شیعه > موضعگیری امامیه در مورد ادعای تحریف قرآن

شماره مقاله : 1716 تعداد مشاهده : 336 تاریخ افزودن مقاله : 11/3/1389

موضعگیری امامیه در مورد ادعای تحریف قرآن

س ـ موضع علمای معاصر شیعه در رابطه با اعتقاد به تحریف قرآن چیست؟

ج ـ علمای معاصر شیعه در این مورد به چهار گروه تقسیم شده اند.
گروه اول

گروه اول وجود چنین عقیدهای را در کتابهایشان انکار میکنند. از جمله عبدالحسین امینی نجفی است (متوفای 1392) در ردّ اینکه گفته شده علمای شیعه میگویند: قرآن تحریف شده است، میگوید: «ای کاش این فرد گستاخ به منبع اتهام خود از کتاب معتبر شیعه اشاره میکرد ...، این فرقههای شیعه پیش از همه امامیه اتفاق نظر دارند بر این که مجموع آنچه بین دو برگ اوّل و آخر قرآن است آن کتاب آسمانی است که شک و تردیدی در آن نیست».[1]

توضیح:

خداوند نجفی را طوری به سخن آورده که خودش هم نفهمیده، او در همین کتابش[2] آیه ای دروغین ذکر کرده است میگوید: خداوند می فرماید: «الیوم اکملت لکم دینکم بامامته فمن لم یأتم به و ممن کان من ولدی من صلبه الی یوم القیامه فاولئک حبطت اعمالهم و فی النار هم خالدون ... ان ابلیس اخرج آدم مع کونه صنوة الله بالحسد ، فلا تحسدوا فحبط اعمالکم و تزل اقدامکم ... »

یعنی: امروز دین شما را با امامت او کامل کردم، پس کسی که از او و دیگر فرزندانم که تا قیامت از پشت و نسل او هستند پیروی نکند، آنها اعمالشان باطل شده و در دوزخ جاویدان هستند،......همانا ابلیس آدم را با حسادت و رشک ورزیدن از بهشت خارج ساخت با وجود اینکه برگزیده خدا بود، پس حسود نباشید تا کردارتان نابود نگردد و نلغزید».

آیت بزرگ شیعه نجفی میگوید: پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: این آیه در مورد علی نازل شده است[3].

خداوند او را رسوا کند، ببین چگونه فرزند را به خدا نسبت داده، و چیزی گفته که یهود و نصارا هم نگفته اند، و بهتان و افترایی را به خداوند متعال بسته : (من ولدی من صلبه الی یوم القیامة): از فرزندانم که از نسل علی هستند تا روز قیامت. آیا ائمّه اولاد خدا هستند؟ یا همه از پشت علی هستند؟ پناه بر خدا از شرک و اهل شرک.

خداوند متعال فرمود:

{ وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَنُ وَلَدًا (٨٨)لَقَدْ جِئْتُمْ شَيْئًا إِدًّا (٨٩)تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنْشَقُّ الأرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا (٩٠)أَنْ دَعَوْا لِلرَّحْمَنِ وَلَدًا (٩١)وَمَا يَنْبَغِي لِلرَّحْمَنِ أَنْ يَتَّخِذَ وَلَدًا (٩٢)إِنْ كُلُّ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ إِلا آتِي الرَّحْمَنِ عَبْدًا (٩٣)لَقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا (٩٤)وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا (٩٥)}(مریم:88-95).

یعنی:مي‌گويند : خداوند مهربان فرزندي براي خود برگرفته است ! واقعاً چيز بسيار زشت و زننده‌اي را مي‌گوئيد. نزديك است آسمانها به خاطر اين سخن از هم متلاشي گردد ، و زمين بشكافد ، و كوهها به شدّت درهم فرو ريزد ! از اين كه به خداوند مهربان ، فرزندي نسبت مي‌دهند. براي خداوند مهربان سزاوار نيست كه فرزندي برگيرد . تمام كساني كه در آسمانها و زمين هستند ، بنده خداوند مهربان (و فرمانبردار يزدان) مي‌باشند. ‏ او همه آنان را سرشماري كرده است ، و دقيقاً تعدادشان را مي‌داند. و همه آنان روز رستاخيز تك و تنها (بدون يار و ياور و اموال و اولاد و محافظ و مراقب) در محضر او حاضر مي‌شوند.
گروه دوم

این گروه به چند دسته تقسیم شدهاند:

گروه دوم به وجود عقیده تحریف قرآن اعتراف کرده‏اند، اما کوشیدهاند آن را توجیه کنند، بنابراین دستهای از آنها میگویند: روایاتی که در مورد اثبات تحریف آمده اند ضعیف و شاذ و اخبار آحادی هستند که مفید علم و عمل نیستند، و باید یا تأویل شوند یا دور انداخته شوند[4].

توضیح:

علمای شیعه چه پاسخی برای گفتههای بزرگان شیعه دارند مبنی بر اینکه «روایات در مورد تحریف و کم کردن و افزودن به قرآن به حد تواتر و استفاضه رسیده است»، کسی هم که روایات تحریف را نقل کند و ایمان و اعتقاد خود را به آنها ابراز کند جایز نیست به او باور کرد و اعتماد نمود.

دستهای دیگر از این طیف میگویند: روایات ثابت هستند، ولی از اینکه ائمه گفته اند: «اینطور نازل شده است»، منظور تفسیر آن است، یعنی اینطور تفسیر میشود[5].

توضیح:

این سخن آنها تاکید است بر عقیده تحریف قرآن که در کتابهایشان آمده است، و دفاع از قرآن نیست، چگونه تفسیر صحابه برای قرآن از دیدگاه این افراد تحریف شمرده می شود، و آنچه آخوندهایی چون قُمی و کلینی و مجلسی گفته اند مبنی بر تحریف قرآن به تفسیر توجیه می شود؟!!.

گروه سوم از علمای معاصر شیعه میگویند: منظور از تحریف که در روایات آمده یا نسخ است، یا آیاتی است[6] که تلاوتشان نسخ شده است[7].

رسوایی شیعه:

اما آخوند بزرگ شیعه امروز که او را امام اکبر و آیت عظماء لقب می دهند، و سرپرست حوزه علمیه و بزرگترین مرجع است، ابوالقاسم خویی متوفای 1413 معتقد است که ادعای منسوخ بودن تلاوت همان ادعای تحریف است[8].

ولی خیلی واضح است که نسخ و تحریف با هم فرق دارند، تحریف کاری است که انسان انجام میدهد و خداوند انجام دهنده آن را نکوهش و مذمت کرده است، ولی نسخ از سوی خداوند متعال انجام شده، خداوند متعال می فرماید:

{ مَا نَنْسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنْسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِنْهَا أَوْ مِثْلِهَا أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (١٠٦)} (بقره: ١٠٦)

هر آيه‌اي را كه رها سازيم (و به دست فراموشي سپاريم) ، و يا اين كه (اثر معجزه‌اي را از آئينه دل مردمان بزدائيم و) فراموشش گردانيم، بهتر از آن يا همسان آن را مي‌آوريم و جايگزينش مي‌سازيم . مگر نمي‌داني كه خداوند بر هر چيزي توانا است‌؟

و نسخ به هیچ وجه مستلزم مفهوم دستبرد شدن در کتاب خدا نیست .

گروه چهارم: از علمای معاصر شیعه میگویند: قرآنی که اکنون در دست ما است تحریف نشده است، اما ناقص است و آیاتی مختص به ولایت امیر المؤمنین علی علیه السلام از آن کم شده، ولی بهتر بود عنوان بحث را (ناقص کردن قرآن) قرار میدادند، یا اینکه با صراحت نزول وحی دیگری یا عدم آن را اعلام میکردند، تا کفّار نتوانند انسانهای سبک مغز و نادان را به ادعای اینکه گروهی از مسلمین به تحریف قرآن اعتراف کرده اند فریب ندهند و گمراه نسازند[9].

توضیح:

این گفته نیز چون گفته سابق دفاع نیست، بلکه تاکیدی است بر اینکه آنها معتقد به تحریف قرآن هستند، چون می گویند از آن کم شده است.

گروه پنجم میگویند: ما به این قرآن موجود ایمان داریم، و آن کم و زیاد نشده است، اما ما شیعیان دوازده امامی اقرار میکنیم قرآنی هست که علی علیه السلام با دست خود بعد از فارغ شدن از کفن پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و اجرای وصیتهایش آن را نوشته است. و همواره این قرآن همچون هدیهای الهی است و اکنون نزد امام مهدی عجل الله تعالی فرجه نگهداری میشود[10].

توضیح:

مدعیان این سخن اعتراف می کنند که قرآنی دیگر غیر از این قرآن موجود در دست مسلمانان نزد امام مهدی هست، پناه بر خدا از شرک .

گروه سوم، علمای معاصر شیعه هستند

این گروه با روشی حیله گرانه تظاهر میکنند به اینکه نقص و تحریف قرآن را انکار میکنند و قبول ندارند. یکی از پلیدترین کسی که ازاین روش استفاده کرده آیت شیعه خوئی است که سابقاً مرجع شیعیان عراق و برخی نواحی دیگر بود. او در تفسیرش «البیان» گفته:«چیزی که بین علما و محققین شیعه در این موضوع مشهور است، و حتی بدان تسلیم شده اند تحریف نشدن قرآن است».[11]

توضیح:

اما آقای خوئی خودش قاطعانه مجموعه ای از روایات تحریف قرآن را تصحیح کرده و میگوید:«بسیاری از روایات موجب این هستند که قاطع باشیم در اینکه از معصومین صادر شده اند، و کمتر ازاین نیستند که به آنها اطمینان داشت، و در میان آنها برخی به طریق معتبر روایت شده اند».[12] و خوئی اعتقاد علمای شیعه به نقص قرآن را انکار میکند،اعتقاد خود را به «مصحف فاطمه و علی علیهما السلام» اعلام کرد که (به ادعای او)نام در آن دو مصحف نام ائمّه و چیزهای اضافی ذکر شده که کتاب الله نیست، و ادعای میکند که امّت اسلام و قبل از همه صحابه قرآن را بر خلاف معنی واقعی آن تفسیر کرده اند، ولی تحریفاتی که کلینی و قُمی و عیاشی در مورد تفسیر قرآن کرده اند تفسیر واقعی قرآن است.[13]

رسوایی بزرگ خوئی:

آقای خوئی خود را رسوا کرده و اعتقاد خود را در مورد تحریف بیان کرد و گفت:«این امّت بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم برخی کلمات را تغییر داده و به جای آن کلمات دیگری قرار داده اند»...تا آنجا که گفته:عیاشی از هشام بن سالم روایت است که گفت:از ابا عبدالله در مورد این فرمودهی خدا سؤال کردم: { إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ (٣٣)} (آل عمران:33). گفت:در اصل(آل ابراهیم و آل

محمّد) بوده که اسمی را به جای اسم دیگری قرار دادند»
گروه چهارم

گروهی هستند که آشکارا این اندیشهی کفرآمیز را بیان میکنند و از آن استدلال می نمایند. و کسی که کفر بزرگ را برعهده گرفت حسین نوری طبرسی (متوفای 1320) بود.او کتاب «فصل الخطاب» را تألیف کرد تا در آن ثابت کند که علمای شیعه به این کفر ایمان دارند، بنا براین او همه اقوال متفرق علمای شیعه و اساتید خود و مواردی از آیاتی را که به اعتقاد آنها تحریف شده اند جمع آوری کرد و در قالب یک کتاب به چاپ رسانید، و این کتاب در سال 1298 هجری در ایران به چاپ رسید .

[1] - الغدیر ج 3 / 94 و 95 ، از جمله اموری که خنده آور و گریه آور است این است که نجفی جلد هفتم کتابش را با تقریظ و ستایش بولس سلامه مسیحی شروع می کند، و هر مسیحی می گوید: «به من افتخار دادید که نوشته مرا در مقدمه کتابتان قرار دادید ، من این کتاب گرانبها را مطالعه کردم و فکر می کنم مرواریدهای دریاها در حوض و غدیر شما جمع آوری شده اند به خصوص آنچه در مورد خلیفه دوم گفته بودید توجه مرا به خود جلب کرد آفرین بر شما چقدر دلیل و حجت شما قوی است ، الغدیر ج 7 / 7 و این شیعه غافل از ستایش این مسیحی شادمان گردید و در مقابل او را میستاید و در مورد تقریظ او می گوید: این نوشته از سوی پژوهشگر مسیحیان و قاضی آزاد و شاعر آگاه استاد بولس سلامه به دست ما رسیده است کاملا از او متشکریم) الغدیر ج 7 ص 7 .

[2] - ج 1 / 214 – 216 .

[3] - منبع سابق

[4] - اصل الشیعه محمد ال کاشف الغطاء ص 63 – 64 .

[5] - المیزان حسن طباطبایی ج 12 / 108 .

[6] - یعنی تعداد بیشتری که ذکر می کنند .

[7] - کاشانی الوافی مجلد دوم ج 1 / 274 .

[8] - البیان خوئی ص 210 .

[9] - الذریعه الی تصانیف الشیعه ج 3 / 313 – 314 اثر آغا بزرگ تهرانی .

[10] - الاسلام علی ضوء التشیع حسین خراسانی ص 204 .

[11] - البيان في تفسير القرآن ص201

[12] - البيان في تفسير القرآن ص201 .

[13] - منبع سابق ص229

به نقل از کتاب: سؤال و جوابهايي در مورد شیعیان اثنا عشری، تألیف: عبدالرحمن بن سعد الشثری، مترجم: اسحاق دبیری

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

امام احمد بن حنبل رحمه الله فرموده اند: " من رد حديث رسول الله صلى الله عليه وسلم فهو على شفا هلكة" (ابن الجوزي در "المناقب" ( ص 182) يعنى: "كسى كه حديث پيامبر صلى الله عليه و سلم را رد كند پس او نزديك است كه هلاك شود".