دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2024 Nov 21

----

19/05/1446

----

1 آذر 1403

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرموده است: "لا يقضين حکم بين اثنين و هو غضبان" (متفق عليه)، يعنى: "هيچ قاضي‌اي در حال عصبانيت بين دو نفر قضاوت نکند".

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

فقه>اشخاص>امام ابو حنیفه > امام ابو حنیفه و جعفر صادق

شماره مقاله : 2174 تعداد مشاهده : 360 تاریخ افزودن مقاله : 27/4/1389

الحمدلله،
استادان و شيوخ امام ابوحنيفه عبارتند از: حماد بن أبي سليمان، امام صادق، عطاء خراسانى، زُهرى، قتاده و غيره، و برخى از علماء امام جعفر صادق نيز يكى از استادان امام ابو حنيفه ميدانند، امام ذهبى رحمة الله عليه گفت: "وليس هو بالمكثر إلا عن أبيه، وكان من جلَّة علماء المدينة، وحدَّث عنه جماعة من الأئمة، منهم أبو حنيفة ومالك وغيرهما "، يعنى: " و او (يعنى جعفر صادق) از كسى روايات زيادى را جز پدرش نقل نميكرد، و از علماء بزرگ مدينه بود، و از وى گروهى از ائمه مانند ابوحنيفه و مالك و غيره رواياتى نقل كرده اند ".

و همچنین در كتاب "السِّيَر" از ابو حنيفه نقل ميكند كه گفت: " ما رأيت أحدا أفقه من جعفر بن محمد "، يعنى: " فقيه تر از جعفر بن محمد (يعنى جعفر صادق) را كسى نديدم "

ولى برخى ديگر جعفر صادق را از استادان ابو حنيفه نميدانند، مانند شيخ الاسلام ابن تيميه كه ميگويد:

" فإنّ أبا حنيفة من أقران جعفر الصادق، توفّي الصّادق سنة 148، وتوفّي أبو حنيفة سنة 150، وكان أبو حنيفة يفتي في حياة أبي جعفر والد الصادق، وما يعرف أن أبا حنيفة أخذ عن جعفر الصادق ولا عن أبيه مسألة واحدة " (منهاج السنة 7/532)

يعنى: " ابوحنيفه از اقران و همرديف جعفر صادق بود، و در سال 148 هجرى وفات كرد و ابو حنيفه در سال 150 هجرى وفات كرد، و ابو حنيفه در زمان پدر جعفر صادق فتوى ميداد، و معلوم نشده است كه كه ابو حنيفه از جعفر صادق و يا از پدرش حتى يك مسئله (فقهى) گرفته باشد ".

و در جايى ديگر ميگويد:

" و جعفر بن محمد هو من أقران أبي حنيفة، ولم يكن أبو حنيفة يأخذه عنه مع شهرته بالعلم" (منهاج السنة 3/140)

يعنى: " و جعفر بن محمد (يعنى جعفر صادق) از اقران ابو حنيفه است، و با وجود شهرت او (جعفر صادق) ابو حنيفه از او (مسائل فقهى) نميگرفت ".

ولى چه امام جعفر صادق استاذ امام ابو حنيفه باشد و چه نباشد، از فضل و بزرگوارى اين ائمه چيزى كاسته نميشود، و هر كدام از آنها خود مدرسه فقهى مستقلى بودند، رحمة الله عليهم اجمعين.

وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین

سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت

IslamPP.Com

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

علی رضی الله عنه در حالی که شلاق در دست داشت و عبایی براو بود وارد بازار می‌شد و می‌گفت: ای تاجران حق را بگیرید و حق را بدهید در امان می‌مانید، سود کم را رد نکنید که ‌از سود زیاد محروم می‌شوید و به مردی نگاه کرد که داستان سُرایی می‌کرد، به او گفت: آیا داستان می‏سرایی در حالی که فاصله‌ی ما با زمان پیامبر صلی الله علیه و سلم نزدیک است، از تو می‌پرسم اگر جواب مرا گفتی که خوب، واگر نه با این شلاق تو را چنان می‌زنم که زمین بیفتی، بگو ثبات و زوال دین چیست؟ او گفت: دین با پرهیزگاری ثابت و ماندگار می‌شود و با طمع ورزی از بین می‌رود، گفت: آفرین، قصه بگو که ‌افرادی چون تو می‌توانند قصّه سُرا باشند. ( المنتظم فی تاریخ الملوک ابن جوزی 5/70)