قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

تفسیر: روشها و مراحل تفسیر آیات قرآن: تفسیر آیات قرآن دارای روشها و مراحل مختلفی است که به آنها اشاره می‏نمائیم: 1- تفسیر قرآن با قرآن: برای نمونه خداوند در قران می‏فرماید: (مالک یوم الدین) (فاتحه/4) (خداوند مالک و پادشاه روز قیامت و حساب و جزا است). تفسیر و بیان کلمه (یوم الدین) در این آیات آمده است: (ثم ما أدرک ما یوم الدین، یوم لا تملک نفس لنفس شیئاً و الأمر یومئذ لله) (انفطار/18-19). (باز هم عظمت آن روز را چگونه توانی دانست، روزی که هیچ کس برای کس دیگری قادر بر انجام کاری نیست و تنها حکم و فرمان در آن روز با خداست). در اینجا با تطابق دادن بین این دو آیه با آیه اولی مفهوم کلمه (یوم الدین) بیشتر و بهتر آشکار شد. 2- تفسیر قرآن با حدیث: خداوند می‏فرماید: (و أنزلنا الیک الذکر لتبین للناس ما نزّل الیهم و لعلهم یتفکرون) (نحل/44). (و بر تو – محمد – قرآن را نازل کردیم تا بر امت آنچه فرستاده شده بیان کنی تا عقل و فکرت به کار بندند). و پیامبر (صلی الله علیه وسلم) نیز فرموده اند: (ألا و إنی أوتیت القرآن و مثله معه) (صحیح ابوداود) (آگاه باشید که به من قرآن و چیزی مثل آن – سنت – داده شده است). [مترجم: البته در اینجا باید به این نکته – بحث تبیین قرآن و چگونگی آن – اشاره شود که آیات دیگری نیز در قرآن برای بیان نقش پیامبر (صلی الله علیه وسلم) در تبیین قرآن آمده که می‏تواند معنای مبین بودن پیامبر را بهتر بیان کند. بطور مثال می‏توان به آیات (آل عمران/187 و بقره/159) اشاره کرد که در این آیه خداوند معنا و مفهوم کلمه تبیین را در مقابل کتمان آورده است، یعنی می‏خواهد به ما بگوید که تبیین یعنی بیان واقعیتها آنگونه که هست و عدم پنهان و رد کردن آنها، پس پیامبر (صلی الله علیه وسلم) قرآن را با لحن شیوا و زبان حال و قال، توضیح داد و تشریح نمودند]. یا این فرموده پیامبر (صلی الله علیه وسلم) که می‏فرماید: (الصراط: الإسلام) (صحیح ترمذی) (یعنی صراط مستقیمی‏که در قرآن از آن بحث نموده، همان اسلام است). (المغضوب علیهم: الیهود، و الضالین: النصاری) (محقق کتاب جامع الأصول می‏گوید حدیث حسن است) (منظور از مغضوب علیهم در قرآن، یهودیان و ضالین، مسیحیان هستند). 3- تفسیر قرآن با اقوال صحابه (رض): خداوند می‏فرماید: (أو لامستم النساء) (نساء/43) (اگر زنانتان را لمس کردید) عبدالله بن عباس (رض) در مورد این آیه می‏فرماید که کلمه (لامستم) به معنای (جامعتم) (یعی با زن همبستر شدن و دخول کردن به او ) است. و صرف لمس کردن ظاهری را شامل نمی‏شود. ابن کثیر در تفسیرش به این مطلب اشاره کرده است. 4- تفسیر قرآن با اقوال تابعین (رض): چون تابعین اشخاصی هستند که دست پرورده صحابه می‏باشند و تفسیر قرآن را از آنها به ارث برده اند و در مکتب اصحاب رسول به رشد و بالندگی رسیده‏اند. خداوند می‏فرماید: (ثم إستوی إلی السماء) (بقره/29) (و سپس خداوند به سوی آسمان استوی کرد). مجاهد و ابوالعالیه- دو نفر از تابعین – در تفسیر این آیه می‏گویند کلمه (استوی) به معنای (علا و ارتفع: بلند و بالا) است.[ بخاری] پس معنای آیه چنین خواهد شد: (و سپس خداوند بر عرش بلند و مرتفع شد). 5- تفسیر قرآن با زبان و قواعد عربی: خداوند می‏فرماید: (ایاک نعبد و ایاک نستعین) (فاتحه/5)، در این آیه خداوند مفعول (إیاک) را قبل از افعال (نعبد و نستعین) آورده است و می‏خواهد مسئله را منحصر و مخصوص به خویش گرداند. [مترجم: منظور خداوند این است که فقط او پرستش شود و در اموراتی که بشر قادر به انجام آن نیست فقط از خداوند یاری خواسته شود، پس در نتیجه هر گونه پرستش بغیر از پرستش خداوند باطل و مردود است و هر گونه درخواست یاری و کمکی که در قدرت مخلوق نباشد، نباید از او تقاضا کرد و فقط از خداوند باید خواست برای تبیین این موارد است که خداوند مفعولش را قبل از فعلش بیان کرده، زیرا اگر مفعول در اینجا بعد از فعل بیان می‏شد، آنگاه معنایش اینطور می‏شد که هم می‏توان خدا را پرستید و هم همراه پرستش خداوند، غیر خدایان نیز پرستش شوند و در این حالت هیچ گونه نشانی از تخصیص پرستش برای خداوند متعال وجود نداشت). (تفسیر بزرگترین سوره قرآن (فاتحة الكتاب)، مؤلف: محمد بن جمیل زینو، ترجمه: علی صارمی)