دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Nov 15

----

24/05/1447

----

24 آبان 1404

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرموده است: "لعن الله الراشى و المرتشي" يعنى: "خداوند شخص رشوه دهنده و رشوه گير را لعنت كرده است".

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

قرآن و حدیث>مفاهيم قرآني و حديثي>آمین

شماره مقاله : 2368 تعداد مشاهده : 569 تاریخ افزودن مقاله : 8/5/1389

«آمين»: يعني، خداوندا! دعايمان‌ را اجابت‌ كن‌.

در حديث‌ شريف‌ به‌ روايت‌ عايشه‌ رضي‌الله عنها آمده‌ است‌ كه‌ رسول‌ خدا صلي الله عليه و سلم فرمودند:

«مَا حَسَدَتْكُمُ الْيَهُودُ عَلَى شَيْءٍ ، مَا حَسَدَتْكُمْ عَلَى السَّلاَمِ وَالتَّأْمِينِ».

«يهود بر هيچ‌ چيز ديگر، به‌اندازه‌ سلام‌ گفتن‌ و آمين ‌گفتن‌ بر شما حسد نورزيده‌اند».

بايد دانست‌ كه‌ «آمين‌» دعا بوده‌ و از كلمات‌ و آيات‌ قرآن‌ نيست‌. البته‌ آمين‌ گفتن‌ بعد از خواندن‌ سوره‌ فاتحه‌ سنت‌ است، به‌ دليل‌ اين‌ حديث‌ شريف‌: «هنگامي‌ كه‌ امام‌ آمين‌ مي‌گويد، شما نيز آمين‌ بگوييد زيرا هر كس‌ آمين‌ گفتنش‌ با آمين‌ گفتن‌ فرشتگان‌ همراه‌ گردد، گناهان‌ گذشته‌اش‌ آمرزيده‌ مي‌شود».

نظر احناف‌ و مالكي‌ها اين‌ است‌ كه‌: آهسته‌ خواندن‌ آمين‌ از بلند خواندن‌ آن ‌بهتر است‌. اما شافعي‌ها و حنبلي‌ها برآنند كه‌: آمين‌ در نمازهاي‌ سري‌ آهسته‌ و در نمازهاي‌ جهري‌ بلند خوانده‌ شود و مقتدي‌ نيز در گفتن‌ آمين‌ با امامش‌ همراهي‌ كند.

از تفسير انوار القرآن، نوشته: عبدالرؤوف مخلص

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

ومر عمر بن الخطاب رضي الله عنه على قوم يسيئون الرمي، فقرعهم، فقالوا: إنا قوم " متعلمين " ، فأعرض مغضباً، وقال: والله لخطؤكم في لسانكم، أشد علي من خطئكم في رميكم. [عمر بن خطّاب رضي الله عنه بر جماعتى گذشت كه تير مى انداختند و خطا مى كردند. عمر آنان را سرزنش كرد. گفتند: انّا قوم متعلمين به جاى انّا قوم متعلمون، عمر به خشم روى گردانيد و گفت: خطاى شما در زبان بدتر از خطاى شما در تير انداختن است.] (ترجمه معجم الادباء ياقوت حموى، مترجم عبد المحمد آيتى)