قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

نظر شیعه در باره انقطاع وحی پس از وفات پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم

با مرگ پيامبر، وحي و خبر آسماني قطع گرديده است

ما معتقديم که پيام‌آوران وحي و نبوت که رسالت الهي را از آسمان بر انبياء نازل مي‌کردند با وفات پيامبر -صلى الله عليه وآله وسلم- ديگر آمدن آنها به زمين قطع گرديده و تمام شده است، اما شيعه و يا بسياري از آنها معتقدند که بعد از وفات پيامبر -صلى الله عليه وآله وسلم- جبرئيل براي دلجويي‌دادن به فاطمه -رضي الله عنها- يا علي -رضي الله عنه- به زمين مي‌آمده است. اما علي -رضي الله عنه- در مورد پيامبر -صلى الله عليه وآله وسلم- مي‌گويد: «بأبي أنت وأمي يا رسول الله! لقد انقطع بموتك ما لم ينقطع بموت غيرك من النبوة والإنباء وأخبار السماء، خصّصت حتى صرت مسلّيًا عمن سواك، وعممت حتى صار الناس فيك سواء، ولولا أنك أمرت بالصبر، ونهيت عن الجزع، لأنفدنا عليك ماء الشئون، ولكان الداء مماطلًا، والكمد محالفًا، وقلاّ لك! ولكنه ما لا يملك ردّه، ولا يستطاع دفعه!

بأبي أنت وأمي، اذكرنا عند ربك، واجعلنا من بالك!».

«پدر و مادرم فدايت باد، اي پيامبر خدا! اخبار آسماني که با مرگ ديگر پيامبران قطع نگرديد با مرگ تو قطع مي‌گردد. مرگ تو ديگر چيزها را از ياد انسان مي‌برد و اين فقط ويژگي تو است و همه مردم براي تو ناراحت‌اند، اگر به صبر و شکيبايي فرمان نمي‌دادي و از داد و فرياد و بي‌قراري نهي نمي‌نمودي، اشک چشم‌هايمان را به پايت مي‌ريختيم و رنج و درد هميشگي مي‌شد و اندوه و غم به خاطر تو، عزاداري اندکي است. ولي اين – وفات - چيزي است که نمي‌توان آن را دور نمود و دفع کرد. پدر و مادرم فدايت باد، ما را نزد پروردگارت ياد کن و به خاطر داشته باش!»[1].

در اين خطبه، امور بسيار بزرگي نهفته است که برخي بدين قرارند:

الف- علي -رضي الله عنه- مي‌فرمايد: اخبار آسمان و فرشتگاني که به زمين فرستاده مي‌شدند، دوباره به زمين نخواهند آمد.

ب- و مطلب ديگر در اين خطبه، ديدگاه امام -رضي الله عنه- درباره بي‌قراري و داد و فرياد به هنگام مصيبت است.


[1]) 13/24 (230).


از کتاب: نهج البلاغه را  دوباره بخوانيم، تأليف: عبدالرحمن بن عبدالله الجميعان، ترجمه: جعفر سبحاني، 1427/1385هـ.