دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2024 Oct 22

----

18/04/1446

----

1 آبان 1403

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرموده است:

"إذا دعي أحدكم إلى الوليمة فليأتها" (متفق عليه)،

يعنى: "اگر يكى از شما به وليمه (غذاى عروسى) دعوت شد بايد قبول كند".

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

فقه>مسائل فقهی>طلاق کنایه

شماره مقاله : 2494 تعداد مشاهده : 1440 تاریخ افزودن مقاله : 16/5/1389

طلاق کنایه: کلماتی هستند که احتمال معنی طلاق و غیر آنرا دارند مانند اینکه بگوید : پیش خانواده‌ات برو، و امثال آن، با این لفظ، بدون نیت طلاق واقع نمی‌شود، اگر نیت طلاق داشته باشد واقع می‌شود، و اگر نیت طلاق نداشته باشد، واقع نمی‌شود، از عائشه رضي الله عنها روایت است : أن ابنة الجون لما أدخلت علی رسول الله صلى الله عليه و سلم و دنا منها، قالت : أعوذ بالله منک، فقال لها : "لقد عذت بعظیم، إلحقی بأهلک" (صحيح بخارى 5254/356/9) «زمانیکه دختر «جَون» را بر پیامبرصلى الله عليه و سلم وارد کردند، و پیامبر خواست به او نزدیک شود، به پیامبر گفت : از تو به خدا پناه می‌برم، پیامبرصلى الله عليه و سلم به وی گفت : به ذاتی بزرگ پناه بردی، به اهلت ملحق شو».

وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین

سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت

IslamPP.Com

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

یحیی بن معاذ (رحمه الله) فرمود: «ألا إن العاقل المصيب من عمل ثلاثا: ترك الدنيا قبل أن تتركه، وبنى قبره قبل أن يدخله، وأرضى ربه قبل أن يلقاه». «خردمند همان شخصی است قبل از اینکه دنیا وی را رها کند وی دنیا را رها کند. و قبل از اینکه در قبر نهاده شود، آنجا را آماده سازد و قبل از اینکه در پیشگاه خداوند حاضر شود، پروردگارش را راضی گرداند». صفة الصفوة، أبو الفرج عبد الرحمن بن علي بن الجوزي.