|
|
قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين». امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل». |
|
الهیات و ادیان>فرقه ها و مذاهب>شیعه > موضع شیعه نسبت به عمر رضی الله عنه
شماره مقاله : 2511 تعداد مشاهده : 326 تاریخ افزودن مقاله : 17/5/1389
|
موضع شیعه نسبت به عمر رضی الله عنه س– آیا علمای شیعه در عقیدهای که در مورد عمر بن خطاب رضی الله عنه دارند از ائمه خود پیروی کردهاند؟ ج- خیر! بلکه علمای شیعه او را کافر و فاسق دانسته و آشکارا او را نفرین میکنند، و مرجع بزرگ شیعه جزایری در مورد عمر رضی الله عنه گفته: «او مخنّث بوده،... و یک بیماری داشته (پناه بر خدا از کفر)که دوای آن آب مردان بوده» ... (و دیگر غلطهای فاحشی که تنها شایسته زبان ناپاک اوست).[1] و علمای شیعه ادعا میکنند: «به ازدواج در آوردن ام کلثوم دختر علی علیه السلام با عمر رضی الله عنه بزرگترین دلیل است بر اینکه در صورت مجبوری میتوان زن مسلمان را به ازدواج کافر درآورد»![2] و ادعا میکنند که عمر رضی الله عنه کافر بوده و کفر خود را پنهان میکرد و به اسلام تظاهر مینموده. و نیز ادعا میکنند که کفر عمر رضی الله عنه اگر از کفر شیاطین بیشتر نباشد با آن برابر است[3]. و شیخ و عالم دربار حکومت صفوی میگوید: «هیچ عاقلی نمیتواند در کافر بودن عمر شک کند، پس لعنت خدا و پیامبرش بر او و بر کسانی باد که او را مسلمان میشمارند و لعنت خدا بر کسی باد که از لعنت فرستادن بر او امتناع می ورزد»![4]. و علمای شیعه روز شهادت عمر رضی الله عنه را جشن میگیرند، و این دروغ را به نام امام حسن عسکری علیه السلام ساختهاند که روز شهادت عمر را جشن گرفته، و نیز گفته اند: کُمیت شاعر در حضور امام باقر علیه السلام گفت: «آن دو نفر که بر گناه خود اصرار ورزیدند و فتنه را در قلب خود پنهان کردند و پیمان بیعت را از گردن در آوردند، و گناهان را بر پشت خویش حمل کردند، مانند جبت و طاغوت بودند و نفرین خدا بر روح آنها، سپس امام باقر خندید»[5]! همچنین ابولولوء را شجاع الدین لقب میدهند، و دعا میکنند که خداوند آنان را با او حشر کند(انشاءالله)[6]. و بالاخره مجلسی آخوند دربار صفویه گفته: « علمای ما بر کافر بودن عمر بعد از اظهار ایمان اجماع شده است»[7] .
[1] - الانوار النعمانیه 1 / 63 . [2] - الصراط المستقيم إلى مستحقي التقديم ج3/129، و إحقاق الحق ص284 تستري،عقائد الإمامية ج3/27 زنجاني [3] - تفسیر عیاشی 2 / 223 – 224 و البرهان 2 / 310 ، البحار 8 / 220 . [4] - جلاء العیون مجلسی ، ص 45 . [5] - الصراط المستقيم إلى مستحقي التقديم ج3/29 [6] - الکنی و الالقاب عباس قمی 1 / 147 و بحار الانوار مجلسی 95 / 198 . [7] - العیون و المجالس 1 / 9 .
به نقل از: سؤال و جوابهایی در مورد شیعیان اثنا عشری، تألیف: عبدالرحمن بن سعد الشثری، مترجم: اسحاق دبیری
|
بازگشت به ابتدای
صفحه
بازگشت به نتایج قبل
چاپ
این مقاله
ارسال مقاله به دوستان |
|
|
|
|
|