قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

مبطلات وضوء عبارتند از:
1- آنچه از دو راه جلو و عقب خارج مي‌شود مانند ادرار و مدفوع (چه از شرمگاه و چه از جاى ديگر بدن بعلت جراحى و غيره)، مذي، ودى، مني، ، باد، به دليل فرموده خداوند متعال : "أَوْ جَاْءَ أَحَدٌ مِّنْکُمْ مِنَ الغَاْئِط" (مائده : 6)، يعنى: "يا اينکه يکي از شما قضاي حاجت برگشتيد"، و به دليل فرموده پيامبر صلى الله عليه و سلم : "لايقبل الله صلاة أحدکم إذا أحدث حتي يتوضا، فقال رجل من حضرموت : ما الحدث يا أبا هريرة؟ قال : فساء أو ضراط" ( متفق عليه)، يعنى: "هرگاه يکي از شما بي‌وضو شد تا وضو نگيرد خداوند نمازش را قبول نمي‌کند، مردي از حضرموت گفت اي ابوهريره بي‌وضويي چيست؟ ابوهريره گفت : بيرون شدن باد بدون صدا يا با صدا، از شکم". و براى خروج مني غسل جنابت واجب است. در ضمن، بادى كه از جلو (رحم) زنان خارج شود ناقض وضوء نيست زيرا از محل نجاست خارج نشده است.
2- خواب عميقي که با آن شعور و ادراک باقي نماند، خواه مقعد به زمين چسبيده باشد يا خير، به دليل حديث صفوان بن عسال که گفت : "کان رسول الله صلى الله عليه و سلم يأمرنا إذا کنا سفرا أن لا ننزع خفافنا ثلاثة أيام ولياليهن، إلا من جنابة، لکن من غائط وبول و نوم)" (صحيح – نسائى 123)، يعنى: "پيامبر صلى الله عليه و سلم به ما دستور مي‌داد که در مسافرت خف‌هايمان را به مدت سه شبانه ‌روز به خاطر مدفوع، ادرار و خواب در نياوريم، مگر در حالت جنابت، در اين حديث، پيامبر صلى الله عليه و سلم بين خواب و ادرار و مدفوع (براي باطل شدن وضو) فرقي قايل نشده است، و از علي رضي الله عنه روايت است که پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمود : "العين وکاء السّه فمن نام فليتوضا" (صحيح – ابن ماجة 386)، يعنى: "چشم بند مقعد است، پس هر کس خواب رفت وضو بگيرد"، و معني آن اين است که بيداري، بند مقعد و محافظ آن است، چون شخص در بيداري آنچه از او خارج شود را، احساس مي‌کند.
3- زائل شدن عقل به خاطر مستي يا بيماري، چون شدت غفلت در اين موارد، بيش از خواب است.
4- لمس کردن شرمگاه بدون مانع، با شهوت، به دليل فرموده پيامبر صلى الله عليه و سلم : "من مس ذکره فليتوضا" (صحيح – ابن ماجة 388)، يعنى: "هرکس شرمگاهش را لمس کرد بايد وضو بگيرد". در حديثي ديگر مي‌فرمايد : "هل هو إلا بضعة منک" (صحيح – ابن ماجة 392)، يعنى: "آيا بيش از اين نيست که آن تکه گوشتي از بدنت است؟". زماني آلت تناسلي، تکه گوشتي از بدن به حساب مي‌آيد، که لمس کردن آن همراه با شهوت نباشد؛ زيرا در اين حالت مي‌توان لمس آن را به لمس عضوي ديگر از بدن تشبيه کرد؛ ولي اگر با شهوت لمس شود ديگر نمي‌توان آن را به عضوي ديگر تشبيه کرد چون ديگر اعضاي بدن عادتاً با شهوت همراه نيست، و اين همانطور که مي‌دانيد واضح است.(تمام المنة الباني).
5- خوردن گوشت شتر، به دليل حديث براء بن عازب رضي الله عنه از پيامبر صلى الله عليه و سلم که فرمود : "توضئوا من لحوم الإبل، ولاتوضئوا من لحوم الغنم" (صحيح – ابن ماجة 401)، يعنى: "از خوردن گوشت شتر وضو بگيريد ولي از خوردن گوشت گوسفند وضو نگيريد". از جابربن سمره رضي الله عنه روايت است که مردي از پيامبر صلى الله عليه و سلم پرسيد : "أأتوضأ من لحوم الغنم؟ قال إن شئت توضأ و إن شئت لاتتوضأ : قال : أأتوضا من لحوم الإبل؟ قال : نعم توضأ من لحوم الإبل" (صحيح مسلم 360/275/1)، يعنى: "آيا بعد از خوردن گوشت گوسفند وضو بگيرم؟ پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمود: اگر خواستي وضو بگير و اگر خواستي وضو نگير، گفت آيا بعد از خوردن گوشت شتر وضو بگيرم؟ فرمود بله بعد از خوردن گوشت شتر وضو بگير".


وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین
سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com