دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Apr 04

----

05/10/1446

----

15 فروردين 1404

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمودند:
"كفى بالمرء اثما ان يُضّيِّع من يعول" (روايت ابوداوود : 1692)
"كافيست گناه كسى كه عيالش (زن و فرزندانش) را تباه كند".

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

فقه>مسائل فقهی>نماز جمعه > دست بلند کردن هنگام دعا در خطبه جمعه

شماره مقاله : 2918 تعداد مشاهده : 352 تاریخ افزودن مقاله : 31/5/1389

در مورد دعاء هنگام خطبه جمعه، سنت است كه امام دعاء كند ولى دست بلند كردن از پيامبر صلى الله عليه و سلم وارد نشده است، ولى سنت است كه فقط انگشت راست را رو به آسمان هنگام دعاء بلند كند، اما در مورد شنوندگان، دست بلند كردن وارد نشده است، ولى در آمين گفتن بين علماء خلافى نيست كه سنت است، ولى خلاف در اينست كه آيا آمين را بلند بگويند و يا آهسته بگويند، مذهب مالكى و حنفى آنست كه آمين را آرام بگويند، و نظر شافعيها آنست كه بدون بلند كردن صدا آمين بگويند، و رأى احناف بر آنست كه با زبان نبايد آمين بگويند و فقط در قلبشان آمين بگويند.
پس بطور خلاصه، دست بلند كردن هنگام دعاء در خطبه جمعه نه براى خطيب و نه براى شنوندگان وارد شده، ولى شنوندگان ميتوانند آمين را آهسته و در قلبشان بگويند.

وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین
سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

«وقتی -تدبر کننده- در قرآن آیه ای را مرور می‌کند که برای شفای قلبش محتاج آن است، آن آیه را صد بار و چه بسا شبی تا به سحر تکرار کند، باید در نظر داشت قرائت آیه ای همراه تدبر و فهم آن بهتر و نافعتر برای قلب از قرائت کل قرآن در حالت بدون تدبر و فهمیدن می باشد و [همان یک آیه] او را به کسب ایمان و شوق حلاوت قرآن سوق می دهد». [ابن قیم: مفتاح دار السعادة، ص221].