قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

وصيت کردن واجب نيست بلكه مستحب ميباشد، از آنجاييكه در صحيح بخارى و مسلم از پيامبر صلى الله عليه و سلم روايت شده است كه فرمودند: " ما حق امري مسلم له شي يوصي فيه، يبيت ليلتين إلا و وصيته مکتوبة عنده " (متفق عليه)، يعنى: " هر مسلماني که مالي قابل وصيت داشته باشد، حق ندارد دو شب بخوابد مگر اينکه وصيت‌نامه‌اش را کنار خود قرار دهد ".
ولى اگر کسى بدهكار باشد و يا حق كسى بر گردن او باشد كه اثبات و مداركى در دست نيست، در اينصورت بر او واجب است كه وصيتنامه اش را بنويسد و اين حقوق را در آن ذكر كند تا حق ديگران ضايع نشود و پس از مرگش حق كسى بر گردنش نماند، و در نوشتن وصيتنامه نبايد فقط به دست خطش اعتبار كند بلكه بايد دو نفر عادل را بعنوان شاهد بگيرد تا در آينده هنگام اجراء وصيتنامه شبهه اى رخ ندهد.

وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین
سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com