دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Jun 05

----

08/12/1446

----

15 خرداد 1404

تبلیغات

رسول الله صلي الله عليه وسلم فرمود:
«الْيَسيرُ مِنَ الرِّياءِ شِرْكٌ، وَمَنْ عادَى أَوْلِياءَ الله فَقَدْ بارَزَ الله بِالْمُحارَبَةِ إِنَّ الله يُحِبُّ الأَبْرارَ الأَتْقِياءِ الأَخْفِياءِ الَّذِينَ إِنْ غابُوا لَمْ يُفْتَقَدُوا، وَإِنْ حَضَرُوا لَمْ يُعْرَفُوا، قُلُوبُهُمْ مَصَابِيحُ الْهُدَى، يَخْرُجُونَ مِنْ كُلِّ غَبْراءَ مُظْلِمَةٍ».
ریاء کمش هم شرک است، و هر کس با دوستان خدا دشمنی کند با خدا ابراز جنگ کرده است، همانا خداوند نیکوکاران پرهیزگار پنهانکار را دوست دارد، کسانی که وقتی غائب شوند ناپدید نمی‌گردند، و وقتی در میان ما باشند ناشناخته‌اند. قلب‌های آنان چراغ‌های هدایتی است که از (فضاهای) غبارآلود تاریک بیرون می‌آیند (و می‌درخشند).
مستدرک حاکم 1/44 حدیث (4)، و 3/303 حديث (5182)، 4/364 حديث (7933)، وسنن ابن ماجه 2/1320 حديث (3989)، وسه معجم طبرانی، ومسند شهاب و غیره.

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

تاریخ اسلام>اشخاص>قتاده رضی الله عنه> بهبودی چشم قتاده رضی الله عنه

شماره مقاله : 3085 تعداد مشاهده : 640 تاریخ افزودن مقاله : 6/6/1389

بهبودی چشم قتاده رضی الله عنه

چشم قتاده رضی الله عنه (در جنگ احد) مورد اصابت قرارگرفت و از حدقه درآمد. رسول خدا صلی الله علیه و سلم با دست مبارك خود چشم وی را سرجایش برگردانید و چنان بهبود یافت كه از چشم دیگر هم بهتر و تیزبین‌تر شد تا آنجا كه چشم دیگرش گاهی به درد می‌آمد، اما آن چشمش هرگز به درد نیامد.
روزی فرزندش نزد عمربن عبدالعزیز رفت، عمر از وی سئوال نمود: شما كی هستید؟ او در جواب گفت:
أنا ابن الذی سالت علی الخد عینه
فردت بكف المصطفی احسن الرد
فعادت كما كانت لاول امرها
فیا حسنها عیناً و یا حسن ما خد
«من فرزند كسی هستم كه چشمش بر گونه‌اش افتاده است، سپس با دست مصطفی به بهترین وجه به حالت اولش برگردانیده شد و چه چشم زیبائی شد.»
عمربن عبدالعزیز در جواب او سخنی دارای این مضمون گفت:
گیرم كه پدر تو بود فاضل از فضل پدر، تو را چه حاصل
سپس وی را اكرام نمود و به او جایزه‌ای داد.[1]

[1]- البدایه و النهایه، ج 4، ص 35.

برگرفته از:
الگوی هدایت (تحلیل وقایع زندگی پیامبر اکرم)، جلد دوم، مؤلف : علی محمّد صلّابی، مترجم: هیئت علمی انتشارات حرمین.