قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

اعمال مخالف با شرع برخی از بانوان مسلمان در ارکان اسلام


1. نگزاردن نمازهای فرض در وقت‌شان، مانند نماز عشاء، به سبب استفاده از لوازم آرایشی به هنگام بیرون رفتن از منزل و دیر بازگشتن به آن. کاری که موجب می‌شود زمان خوابیدن به تأخیر افتد و از سوی دیگر چه بسا نماز صبح جز پس از طلوع آفتاب خوانده نشود که این کار از صفات منافقان به شمار می‌آید.
پیامبر صلی الله علیه و سلم فرموده است : «در آن شب دو پیش‌آینده نزدم آمدند و از خواب بیدارم کردند؛ آنگاه گفتند : راه بیفت، من نیز با آن دو به راه افتادم، تا اینکه به مردی خوابیده رسیدیم که مردی دیگر با سنگ بزرگی که در دست داشت بالای سرش ایستاده بود و با آن سرش را می‌کوبید، سپس سنگ را می‌غلتاند و در پی‌اش می‌رفت و آن را بر می‌گرفت و چون سر کوبیده شده‌ی آن مرد به حالت نخست خود برمی‌گشت دوباره به سوی او باز می‌آمد و همانند بار اول سرش را می‌کوبید. پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمود : به آن دو گفتم : سبحان الله! این دو چه کسانی‌اند؟ گفتند : تو را آگاه خواهیم کرد. آن مرد کسی است که قرآن را فرا می‌گیرد و آن را نمی‌پذیرد و برای نماز فرض از خواب برنمی‌خیرد». [روایات بخاری].
خواهر گرامی این وصف حال کسی است که خواندن نماز را به تأخیر می‌انداز و برای گزاردن آن از خواب بلند نمی‌شود، پس بنگر وصف حال کسی که نماز نمی‌خواند چگونه است! این در حالی است که خداوند پاک و بلندمرتبه‌ پاداش کسی را که بر نماز پایدار بماند بهشت قرار داده است.
پیامبر صلی الله علیه و سلم فرموده است : «هرگاه زنی نمازهای پنجگانه‌اش را بخواند و روزه‌ی رمضان را بگزارد، و عفتش را نگه دارد، و از همسرش فرمان ببرد، به او خواهند گفت : از هر دروازه‌ای که دوست داری به بهشت وارد شو». [روایت ابن حبان].
2. قضا نکردن نمازی که وقت آن فرا رسید، ولی آنرا ادا نکرد تا اینکه سپس به سبب حیض (عادت ماهیانه) یا نفاس (خون پس از زایمان) نتوانست آن را در ادامه‌ی وقتش به جای آورد. واجب است چنین نمازی را پس از پاک شدن بلافاصله قضا کرد. همچنین بر زن واجب است هرگاه در وقت نماز عصر، یا عشاء پاک شد، نماز ظهر و عصر، و مغرب و عشاء را با هم به جای آورد، زیرا وقت آن دو برای کسی که معذور است، مانند بیمار و مسافر یکسان است، زن نیز به سبب تأخیر افتادن پاکی‌اش معذور است.
3. اهتمام نورزیدن به پرداخت زکات مال و زیورآلاتی که زن داراست، وقتی که به حد نصاب برسد و یک سال بر آن بگذرد. واجب آن است که در این صورت زن زکات زیورآلات خود را پرداخت کند، فرقی نمی‌کند که این زیورآلات مورد استفاده و پوشش او باشد یا آن‌ها را ذخیره کرده باشد، (البته این نظر حنابله و برخی از فقیهان است و در مورد این مسأله اختلاف‌نظر است و عده‌ای پرداخت زکات زیورآلاتی که مورد استفاده و پوشش زن می‌باشد، گرچه به حد نصاب برسد واجب نمی‌دانند). در هر صورت به یاد داشته باشیم که پرداخت زکات یکی از پنج رکن اسلام است. و خداوند پاک و بلندمرتبه به کسی که آن را نبپردازد عذابی دردناک بیم داده است :
«... و کسانی که زر و سیم را گنجینه می‌کنند و آن را در راه خدا هزینه نمی‌کنند، ایشان را از عذابی دردناک خبر ده. روزی که آن [گنجینه]‌ها را در آتش دوزخ بگدازند و پیشانی و پلهو و پشت آنان را با آن‌ها داغ کنند [و بگویند :] این است آنچه برای خود اندوختید، پس [کیفر] آنچه را می‌اندوختید، بچشید». [توبه : 34-35].
4. سکوت کردن و نصیحت کردن همسر و فرزندانی که نماز نمی‌خوانند یا از نمازشان غافل می شوند. خواهر مسلمان، آگاه باش که هر کس عمداً نماز را ترک گوید کافر شده و از اسلام برگشته و مرتد شده است.
در مورد مرتد احکامی وجود دارد، از آن جمله : باید پیوند زناشویی‌اش را با همسر مسلمانش فسخ کند، زیرا همسرش بر او حرام می‌شود. چطوری می‌توان با همسری زندگی کرد که نماز نمی‌خواند یا نسبت به آن سهل‌انگاری روا می‌دارد؟
5. بی‌توجهی مادر به تغییرات جسمی و روحی دخترش. به گونه‌ای که ممکن است دختر به سن بلوغ برسد و مادر او را آگاه نسازد که از این پس باید نماز، روزه و بقیه‌ی فرایض دینی‌اش را انجام دهد.
6. اختصاص دادن رنگ مشخصی برای احرام حج یا عمره، مانند رنگ سبز و غیر از آن، در حالی که چنین کاری دلیل شرعی ندارد. همچنین پوشیدن نقاب و دستکش در هنگام احرام [جایز نیست]. حال آنکه پیامبر صلی الله علیه و سلم از این کار نهی کرده و فرموده است : «زنی که احرام به تن دارد نباید نقاب یا دستکش بپوشد». [روایت بخاری].

از کتاب: اعمال مخالف با شرع برخی از بانوان مسلمان، گردآوری: عبدالله بن عبدالرحمن الجبرین، مترجم: مجید احمدی