|
|
قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين». امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل». |
|
الهیات و ادیان>مسائل و عقايد اسلامي>اهل سنت و جماعت > محبت علی رضی الله عنه نشانه ایمان و نفرت از او نشانه نفاق است
شماره مقاله : 8091 تعداد مشاهده : 283 تاریخ افزودن مقاله : 1/9/1389
|
محبت علی رضی الله عنه نشانهی ایمان و نفرت از او نشانهی نفاق است
شیخ سلیمان بن عبدالله بن محمد بن عبدالوهاب رحمه الله میگوید: عبارت «یحب الله ورسوله ویحبه الله ورسوله» خدا و رسولش را دوست دارد و خدا و رسولش نیز او را دوست دارند) بیانگر فضیلت سترگی برای علی رضی الله عنه میباشد، زیرا این گواهی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم برای ایشان است. و همچنین بیانگر آن است که علی رضی الله عنه به طور کامل از پیامبرش تبعیت و پیروی نموده و به درجهای دست یافته که خدا او را دوست داشته باشد، از این رو محبت او نشانهی ایمان و نفرت از او نشانهی نفاق میباشد([1]). و باز گفته: و علی ابن ابی طالب همان امام ابوالحسن هاشمی عموزاده پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و همسر فاطمهی زهراء دختر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم است که نام اجدادش ابوطالب عبدمناف بن عبدالمطلب بن هاشم قریشی میباشد، ایشان از سابقین اولین به اسلام است که در جنگ بدر و بیعتالرضوان شرکت داشته و یکی از آن ده نفر میباشد که در دنیا گواهی بهشت برایشان اعلام شد و خلیفهی چهارم از خلفای راشدین میباشد. ایشان دارای فضائل و مناقب بسیاری هستند و در ماه رمضان سال چهلم هجری به دست ابن ملجم خارجی به درجه شهادت نائل آمدند([2]). باز در همان رساله آمده است: «عبارت: از علی بن حسین» یعنی: فرزند علی بن ابی طالب معروف به زین العابدین رضی الله عنه که از میان اقوام و خویشان خود بزرگترین و داناترین تابعین به شمار میآید. زهری میگوید: از میان اهل قریش بافضيلتتر از او را ندیدهام و بنا به قول صحیح ایشان در سال (93 هـ)وفات فرمودند. پدر ایشان حسین، نوه و ریحانهی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم میباشد که روایاتی از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نقل نموده و در روز عاشوراء سال 61 هـ در سن 56 سالگی به درجهی شهادت نائل آمدند([3]). این همان عقیدهای است که امام محمد بن عبدالوهاب فرزندان و نوههای خود را بر آن تربیت نمود که اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را دوست بدارند و حق آنها را شناخته و آنها را در مقام و منزلتی قرار بدهند که خدا و رسولش بدانها داده است.
([1]) تیسیر العزیز الحمید:1/107 . حافظ نیز همین مفاهیم را ذکر نموده است. ([2]) 1/157 ([3]) 1/309.
از کتاب: اهل بيت رضی الله عنهم اجمعین از منظر محمد بن عبدالوهاب و دعوتگران اهل نجد (ترجمة كتاب: الإمام محمد بن عبدالوهاب وأئمة الدعوة النجدية وموقفهم من آل البيت رضی الله عنهم اجمعین)، به قلم: خالد بن أحمد الزهراني، بازنگری از: شيخ علوى بن عبد القادر سقاف، ترجمه: إسحاق بن عبدالله العوضى، چاپ اول 1429/1387هـ مصدر: دائرة المعارف شبکه اسلامی IslamWebPedia.Com
|
بازگشت به ابتدای
صفحه
بازگشت به نتایج قبل
چاپ
این مقاله
ارسال مقاله به دوستان |
|
|
|
|
|