قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

اعمال مخالف با شرع برخی از بانوان مسلمان در افراط و تفریط در شادی‌ها
 
1.    سرباز زدن از ازدواج به دلیل ادامه‌ی تحصیل و آینده‌ی شغلی : این دلیلی پسندیده نیست، زیرا زن حق دارد ازدواجش را مشروط به ادامه‌ی تحصیل پس از آن قرار دهد. بسیاری از دختران به دلیل اینکه می‌خواهند ادامه‌ی تحصیل دهند به خواستگارانشان جواب رد می‌دهند، و پس از فارغ‌التحصیل شدن از یک سو می‌بیند همه‌ی دوستان همسن و سال او ازدواج کرده‌اند و خود را تنها می‌یابد، و از سوی دیگر به سبب بالا رفتن سنش خواستگار مطلوب خود را نمی‌یابد، و چه بسا به خاطر رد کردن خواستگاران قبلی‌اش پشیمان گردد.
2.   بی‌دقتی در انتخاب همسر : بدین صورت که با ازدواج با هر گناهکار، تبهکار و بی‌نمازی به خاطر پایگاه اجتماعی، شغل، مدرک و ثروتی که دارد موافقت کند که چه بسا باعث گمراهی‌اش شود و او را در معصیت خدا و سهل‌انگاری نسبت به اوامر و نواهی الهی یاری کند.
پیامبر  صلی الله علیه و سلم  برای ازدواج دو شرط بیان داشته است : «هرگاه کسی به خواستگاری دختر شما بیاید که از اخلاق و دین او رضایت دارید، پس دخترتان را به ازدواج او درآورید، اگر چنین نکنید در زمین فتنه و فسادی فراگیر، شکل می‌گیرد». [روایت ترمذی].
البته در این‌جا رضایت دختر هم شرط است و والدین می‌باید، دخترشان را طوری تربیت کنند که معیار برتر او در ازدواج همانا اخلاق و دین خواستگارش باشد.
3.   بالا گرفتن مهریه : این کار خلاف شرع است، زیرا هرچه هزینه‌ی ازدواج آسان‌تر باشد، برکت و دوام ازدواج بیش‌تر است. تصمیم‌گیری برای این کار بیش‌تر به دست زنان است، از این رو مهریه‌های سنگینی به دوش همسرانشان می‌گذارند. هرگاه سخن از مهریه‌ی سبک به میان آید، گویند : مهریه‌ی دخترمان باید این قدر و این قدر باشد، مانند مهریه‌ی دختر فلانی! و چه بسیار رخ می‌دهد که توافق نکردن بر سر مقدار مهریه موجب انصراف خواستگار می‌شود. پیامبر  صلی الله علیه و سلم  فرموده است : «بهترین مهریه آسان‌ترین آن است». [روایت حاکم].
همچنین به یکی از یارانش فرمود : «ازدواج کن هرچند با یک انگشتر آهنی». [روایت بخاری].
رسم به دست کردن حلقه‌ی نامزدی : بدین صورت که در بعضی جوامع اسلامی مرسوم است خواستگار پیش از عقد حلقه‌ای طلایی که معمولاً نامش نیز بر آن نقش شده به انگشت دست راست نامزدش می‌کند، که پس از عروسی از دست راست بیرون آورده و به دست چپ می‌کند. این کار از عادات مسیحیان است که در اسلام سابقه و مشروعیتی ندارد.
4.   ملزم کردن همسر به تهیه‌ی سرویس طلا و پوشاک : بدین صورت که داماد باید در مراسم جشنی و چه بسا در حضور نامحرمان سرویسی طلا و لباس به تن همسرش بپوشاند.
این‌ها همگی نوآوری‌هایی است که مردم امروزه پدیده آورده‌اند و هیچ دلیل شرعی ندارند و موانعی گردیده‌اند بر سر راه ازدواج بسیاری از جوانانی که می‌خواهند از طریق ازدواج اسلامی عفت خود را نگه دارند و وارد زندگی زناشویی شوند.
5.   پافشاری بر برگزاری جشن عروسی در هتل یا سالن‌های مجلل : این کار موجب زیاده‌روی و اسراف می‌شود که خداوند ما را از آن بازداشته و آن را هیچ دوست نمی‌دارد.
خداوند بلندمرتبه می‌فرماید : «بخورید و بیاشامید و[لی] اسراف مکنید که او اسرافکاران را دوست نمی‌دارد». این کار موجب تباه شدن مقدار مالی می‌شود که باید برای کرایه‌ی هتل یا سالن پرداخت کرد. برای چه خواهان آسان‌‌گیری در ازدواج نیستیم؟
6.    رفتن به آرایشگاه‌های غیراسلامی برای برداشتن موهای زاید بدن تا جایی که به کارکنان نامسلمان آن‌ها اجازه می‌دهند تا جایی از بدنشان را نگاه کنند که دیدنشان جز برای همسرانشان حلال نیست.
7.    پوشیدن نوعی لباس فاخر و گران‌قیمت در شب عروسی. و آن لباسی سفید، بلند و گران‌قیمت است که چه بسا همراه آن دستکش و جوراب سفید نیز باشد.
این کار از عادت دیرینه‌ی مسیحیان به هنگام عقد ازدواج در کلیساست. پوشیدن چنین لباسی به سبب تشبیه و همانندی با زنان غیرمسلمان و نیز اسراف، تبذیر، ریا و فخرفروشی‌ای که دربر دارد، روا نیست. زیرا زن آن را بیش‌تر از یک بار در عمرش که همان شب عروسی باشد، نمی‌پوشد.
8.   اصرار در برگزاری جشن عروسی با موسیقی‌های حرام : بدین صورت که برای این کار زنان و مردانی خواننده و نوازنده را در ازای پرداخت هزینه‌ای بالا دعوت می‌کنند تا به وسیله‌ی بلندگو به اجرای موسیقی و آواز ناروا و به صورت اختلاط مشغول شوند که ممکن است در این میان برخی از زنان که به رقص می‌پردازند در معرض چشم زدگی یا جن‌زدگی قرار گیرند. آنگاه این کار را اعلان ازدواج می‌دانند که قطعاً به این روش حرام است. داشتن مراسم شادی و فرح‌انگیز رواست، اما نباید آن را به اسبابی ناروا ساخت.

از کتاب: اعمال مخالف با شرع برخی از بانوان مسلمان، گردآوری: عبدالله بن عبدالرحمن الجبرین، مترجم: مجید احمدی