|
|
قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين». امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل». |
|
فقه>مسائل فقهی>نماز > اوقاتى كه در آن خواندن نماز نهى شده است؟
شماره مقاله : 8488 تعداد مشاهده : 373 تاریخ افزودن مقاله : 24/9/1389
|
بطور خلاصه اوقاتى كه در آن خواندن نماز نهى شده است عبارتند از:
1- بعد از نماز صبح تا بعد از طلوع آفتاب باندازه سايه يك نيزه، كه تقريبا برابر است با 15 دقيقه بعد از طلوع آفتاب. 2- هنگامى كه آفتاب وسط آسمان باشد تا اينكه شروع به زوال كند، كه وقت كمى است و در حدود 10 دقيقه قبل از أذان ظهر ميباشد. 3- بعد از نماز عصر تا غروب آفتاب 4- وقت خطبه نماز جمعه
دلايل اقوال فوق الذكر بشرح زير ميباشد:
از ابى سعيد خُدرى روايت شده است كه ميگفت از پيامبر خدا صلى الله عليه و سلم شنيده ام كه ميگفت: "نماز خواندن بعد از نماز صبح جائز نيست تا اينكه آفتاب بالا بيايد، و نماز خواندن بعد از نماز عصر جائز نيست تا اينكه آفتاب غروب كند". (صحيح بخارى : 551)
و در روايتى ديگر از عقبه بن عامر جُهَنى آمده است كه ميگفت: "سه وقت بود كه رسول خدا صلى الله عليه و سلم ما را از نماز خواندن و دفن كردن مرده نهى ميفرمودند: زمانيكه آفتاب طلوع ميكد تا اينكه كمى بالا برود، و هنگامى كه آفتاب وسط آسمان ميباشد تا اينكه رو به زوال كند، و هنگامى كه آفتاب شروع به غروب ميكند تا اينكه غروب كند" (صحيح مسلم : 1373).
اما در مورد نهى از نماز هنگام نماز جمعه، از پيامبر صلى الله عليه و سلم وارد شچه است كه فرمودند:"اگر يكى از شما وارد مسجد شد در حاليکه امام خطبه (جمعه) را القاء ميكند پس دو ركعت نماز (تحية مسجد) بصورت كوتاه و مختصر بخواند (يعنى طول ندهد)" ]روايت بخاري (1166) ومسلم (875)[
ولى اين نهى متعلق به نمازهاى سنت و نوافل مطلق ميباشد، اما نمازهايى كه سبب داشته باشند ميتوان آنها را در اين اوقات و يا اوقات ديگر بر پا كرد، مانند قضاى نمازى كه عمد نباشد و فقط از روى فراموشى و يا خواب فوت شده باشد، تحية مسجد، دو ركعت طواف، سنت وضوء، نماز كسوف، نماز جنازه، نماز عيد، و از اين قبيل.
در اين اوقات فقط نماز خواندن نهى شده است، ولى بقيه اذكار مانند قرائت قرآن و غيره، نه تنها نهى نشده، بلكه سنت و مستحب نيز ميباشد، خداوند در قرآن ميفرمايد: "و سبح بحمد ربك بالعشي و الابكار" (غافر : 55) يعنى: "«و همراه با ستايش پروردگارت شامگاهان و بامدادان تسبيحگوي»" و همچنين ميفرمايد: "...و سبح بحمد ربك قبل طلوع الشمس و قبل غروبها... (طه :130 ) يعنى: "«و با حمد پروردگار خويش تسبيح گوي قبل از طلوع آفتاب و قبل از غروب آن".
وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت IslamPP.Com
|
بازگشت به ابتدای
صفحه
بازگشت به نتایج قبل
چاپ
این مقاله
ارسال مقاله به دوستان |
|
|
|
|
|