Untitled Document
 
 
 
  2024 Nov 21

----

19/05/1446

----

1 آذر 1403

 

تبلیغات

حدیث

 

پيامبر صلی الله عليه وسلم فرمود:

«لَا تَذْهَبُ الدُّنْيَا حَتَّى يَمْلِكَ الْعَرَبَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي يُوَاطِئُ اسْمُهُ اسْمِي وَاسْمُ أَبِيهِ اسْمُ أَبِي يَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطًا وَعَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْمًا وَجَوْرًا» سنن أبي داود 4 / 306 (4282)
«دنيا به پايان نمي‌رسد تا اينکه مردي از اهل بيتم که هم اسم من و اسم پدرش هم اسم پدر من است حکومت عرب را بدست گيرد و زمين را همانگونه كه پر از ظلم و ستم شده پر از عدل و داد مي كند.».

 معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

 

 

 

  سخن سایت

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

لیست الفبایی     
               
چ ج ث ت پ ب ا آ
س ژ ز ر ذ د خ ح
ف غ ع ظ ط ض ص ش
ه و ن م ل گ ک ق
ی
   نمایش مقالات

الهیات و ادیان>مسائل و عقايد اسلامي>اسلام > حکم رهبانیت در اسلام

شماره مقاله : 8613              تعداد مشاهده : 346             تاریخ افزودن مقاله : 18/11/1389

حکم رهبانیت در اسلام


در اسلام، رهبانيت و گوشه نشينى وجود ندارد، و گوشه‌ گيرى‌ در عبادتگاه‌ها، صومعه‌ها و خانقاه‌ها از دين‌ اسلام‌ نيست‌، ولى در اختلاط با مردم و همچنين در عزلت رواياتى وارد شده است كه دلالت بر فضيلت هر كدام دارد.
در فضيلت اختلاط و رفت و آمد با مردم روايات پايين وارد شده است:
پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمودند:
" الْمُؤْمِنُ الَّذِي يُخَالِطُ النَّاسَ وَيَصْبِرُ عَلَى أَذَاهُمْ أَعْظَمُ أَجْرًا مِنْ الْمُؤْمِنِ الَّذِي لا يُخَالِطُ النَّاسَ وَلا يَصْبِرُ عَلَى أَذَاهُمْ " (صحيح الباني و ترمذي 5207 و ابن ماجه 4032)
يعنى: " يك فرد مسلمان اگر با مردم معاشرت كند و بر اذيت آنها صبر كند بهتر است از كسى كه با مردم معاشرت نمي كند و بر اذيت آنها صبر نميكند "
و در روايتى ديگر امده است كه:
" مَرَّ رَجُلٌ مِنْ أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِشِعْبٍ فِيهِ عُيَيْنَةٌ مِنْ مَاءٍ عَذْبَةٌ فَأَعْجَبَتْهُ لِطِيبِهَا . فَقَالَ : لَوْ اعْتَزَلْتُ النَّاسَ فَأَقَمْتُ فِي هَذَا الشِّعْبِ ، وَلَنْ أَفْعَلَ حَتَّى أَسْتَأْذِنَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . فَذَكَرَ ذَلِكَ لِرَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ : ( لا تَفْعَلْ ، فَإِنَّ مُقَامَ أَحَدِكُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَفْضَلُ مِنْ صَلاتِهِ فِي بَيْتِهِ سَبْعِينَ عَامًا . أَلا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ وَيُدْخِلَكُمْ الْجَنَّةَ ؟ اغْزُو فِي سَبِيلِ اللَّهِ . مَنْ قَاتَلَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَوَاقَ نَاقَةٍ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ ) (صحيح ترمذى رقم 1348).
يعنى: " مردى از اصحاب رسول الله صلى الله عليه و سلم از دره اى رد شد كه داراى آب زلال و شيرينى بود كه مورد پسند وى قرار گرفت و به خودش گفت: چرا از مردم كناره گيرى نكنم و در اين دره (براى عبادت) زندگى كنم؟ و اين كار را نخواهم كرد مگر اينكه از پيامبر صلى الله عليه و سلم اجازه بگيرم. پس اين موضوع را براى پيامبر صلى الله عليه و سلم بيان كرد و پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمود: " اين كار را نكن، زيرا جايگاه شما در جهاد در راه خدا بهتر است از هفتاد سال نماز خواندن در خانه اش، مگر نميخواهيد خداوند شما را بيامرزد و وارد بهشت كند؟ در راه خدا جهاد كنيد، هر كسى كه به اندازه شير گرفتن يك شتر در راه خدا جهاد كند بهشت بر او واجب ميشود "
و در فضيلت عزله و گوشه نشينى و ترك مردم روايات پايين وارد شده است:
" يُوشِكُ أَنْ يَكُونَ خَيْرَ مَالِ الْمُسْلِمِ غَنَمٌ يَتْبَعُ بِهَا شَعَفَ الْجِبَالِ وَمَوَاقِعَ الْقَطْرِ يَفِرُّ بِدِينِهِ مِنْ الْفِتَن " (صحيح بخارى 7088)
يعنى: " نزديك است كه بهترين مال مسلمان گله ى گوسفندى باشد كه آنها را در دره ى كوهى و يا جايگاههاى بارش باران دنبال ميكند (ميچراند) و براى حفظ دينش و فرار از فتنه به اين اماكن پناه ميبرد "
اين روايت دليل بر برترى عزلت بر اختلاط با مردم ميباشد ولى در زمانيکه كه فتنه و آشوب به اوج رسيده باشد.
حافظ ابن حجر در كتابش )فتح الباري 13/42) گفت:
" وَالْخَبَر دَالّ عَلَى فَضِيلَة الْعُزْلَة لِمَنْ خَافَ عَلَى دِينه "
اين خبر دلالت بر فضيلت عزلت دارد براى كسى كه ترس از فساد دينش داشته باشد "
و سندي در شرح نسائي (8/124) گفت:
" اين روايت دلالت بر جائز بودن عزلت است، بلكه در روزهاى فتنه بهترينش همين است "
و بطور خلاصه، در جمع بين اين روايات ميتوان گفت که در زمان فتنه و آشوب كه ترس از فساد دين باشد بهتر است از مردم عزلت و گوشه نشينى شود، ولى در روزهاى معمولى اختلاط با مردم بهتر است بعلت فضيلتهايى كه ميتوان كسب كرد از قبيل نماز جماعت و زيارت مريض و تشييع جنازه و غيره.
والله اعلم
وصلي الله وسلم علي محمد و علي آله و اتباعه الي يوم الدين
سايت جامع فتاواي اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com

 



 
بازگشت به ابتدای صفحه     بازگشت به نتایج قبل                       چاپ این مقاله      ارسال مقاله به دوستان

اقوال بزرگان     

حسن بن علی رضی الله عنه هرگاه وضو می‌گرفت، رنگ چهره‌اش، دگرگون می‌شد؛ و چون علتش را از او جویا شدند، فرمود: «سزاوار است رنگ چهره‌ی کسی که می‌خواهد در آستان خداوند صاحب عرش، به عبادت بایستد، تغییر نماید». وفيات الأعيان (2/69)

تبلیغات

 

منوی اصلی

  صفحه ی اصلی  
 جستجو  
  روز شمار وقايع
  عضویت در خبرنامه  
پیشنهادات وانتقادات  
همكارى با سايت  
ارتباط با ما  
 درباره ی ما  
 

تبیلغات

آمار

خلاصه آمار بازدیدها

امروز : 4716
دیروز : 5614
بازدید کل: 8794875

تعداد کل اعضا : 608

تعداد کل مقالات : 11123

ساعت

نظر سنجی

كداميك از كانال‌هاى اهل سنت فارسى را بيشتر مي‌پسنديد؟

كانال فارسى نور

كانال فارسى كلمه

كانال فارسى وصال

نمایش نتــایج
نتــایج قبل
 
.محفوظ است islamwebpedia.com تمامی حقوق برای سایت
All Rights Reserved © 2009-2010