حکم کسی که می گوید: توکل برالله نموده ام و به رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ پناه بردم
س: نظر شما در مورد کسی که می گوید: بر الله توکل نموده ام و در حفاظت ذات او هستم و به رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ پناه گرفته ام چیست؟
ج: دو جمله ی اول که ایشان بر الله توکل نموده و خویش را در حفاظت الله قرار داده، کلماتی صحیح هستند، اتفاقاً هرمؤمنی باید این گونه عمل نماید، اما در مورد جمله آخر که گفته «استجرت برسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ » خود را در پناه رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قرار داده ام باید گفت که سخنی نادرست است. پس از فوت رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ پناه بردن به ایشان ناجایز است. زمانی که پیامبر صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ در قید حیات بودند پناه خواستن از ایشان در اموری که بر آن قدرت داشت جایز بود؛ الله تعالی فرموده:« وَإِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجَارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّى يَسْمَعَ كَلامَ اللَّهِ » [توبه:6]
( و اگر کسی از مشرکان از تو پناه خواست پناهش ده تا کلام الله را بشنود)
پناه گرفتن به پیامبر صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّم پس از وفات ایشان، شرک اکبر محسوب می شود هر زمانی که از شخصی چنین سخنانی شنیده شد باید او را نصیحت نمود؛ زیرا بعضی از کسانی که چنین سخنانی را بر زبان می آورند از معنا و مفهوم آن بی خبرند وقتی که شما از روی خیر خواهی برای او توضیح دهید که دارد اشتباه می کند، امید است که اصلاح شود.
الشیخ ابن عثیمین- فتاوی العقیدۀ، ص:218،217
به نقل از کتاب الکترونیک: ترجمه فتاوی علماء البلد الحرام، گردآورنده د. خالد بن عبدالرحمان الجریسي، ترجمه گروه تألیف و ترجمه سایت نوار اسلام، ویرایش اول: ذو الحجة 1430 هـ. برابر با آذر 1388 ش.