قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

استعاذه: معنای پناه بردن به خدا (استعاذه): (أعوذ بالله من الشیطان الرجیم) یعنی: پناه می‏برم به خداوند بزرگ و متعال از شر ضررهای دینی و دنیایی شیطان رانده شده و از شر اغراقاتی که ممکن است در من نسبت به راه راست بوجود آورد و از شر وسوسه‏هایش که احتمال دارد را بر انجام آنچه که از آن منع شده‏ام تحریک نماید. زیرا غیر از خداوند هیچ چیزی شیطان را از انسان دور نمی‏کند، به همین دلیل خداوند به انسان دستور داده تا از شر شیطان جنی و انسی به خدا پناه ببرد. زیرا شیاطین جنی، هیچ رشوه‏ای قبول نمی‏کنند و بدترین طبائع و سرشتها را دارند و تنها خالق آنها می‏تواند تو را از شر آنها نجات دهد. کلمه (الشیطن) در عربی از (شطن) به معنای دور شدن و منصرف شدن، مشتق شده است و شیطان هم از خطرات خلقت دور شده و از تمام حدود خیر و نیکی فاصله گرفته است. سیبویه می‏گوید: اعراب می‏گویند (تشیطن فلان) یعنی، کسی که کاری را انجام دهد و آن کار شبیه کار شیاطین باشد، و کلمه (الشیطان) از دور افتادن از راستی مشتق شده است و به همین دلیل به هر کسی که از سرشت و خلق و خوی انسانی دور شود و دچار انحراف گردد، شیطان گفته می‏شود، به اجنه و حیوانات نیز اگر دچار تمرد و سرکشی شوند، شیطان گفته می‏شود. خداوند می‏فرماید: (و کذلک جعلنا لکل نبی عدّوا شیاطین الإنس و الجن یوحی بعضهم إلی بعض زخرف القول غرورا و لو شاء ربک ما فعلوه فذرهم و ما یفترون) (انعام/112). (و به همین شیوه برای هر پیامبری از شیاطین انس و جن دشمنی قرار دادیم که آنها برخی با برخی دیگر سخنان آراسته و فریبنده اظهار می‏کنند و اگر خدا می‏خواست نمی‏توانستند چنین کنند، پس اینها را با دروغشان وا گذار). (تفسیر بزرگترین سوره قرآن (فاتحة الكتاب)، مؤلف: محمد بن جمیل زینو، ترجمه: علی صارمی)