دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Jul 31

----

05/02/1447

----

9 مرداد 1404

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمود : "من مات وعليه دينار أو درهم قضي من حسناته، وليس ثم دينار ولادرهم" (صحيح – روايت ابن ماجة : 1958)
«هرکس در حالي بميرد که دينار يا درهمي بدهکار باشد، از حسناتش پرداخت مي‌شود، چراکه در روز قيامت دينار و درهمي وجود ندارد».

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

قرآن و حدیث>مفاهيم قرآني و حديثي>مفلح

شماره مقاله : 9273 تعداد مشاهده : 282 تاریخ افزودن مقاله : 16/1/1390

[ المفلحون ] الفلاح : الفوز والنجاح قال أبو عبيدة : كل من أصاب شيئا من الخير فهو مفلح وقال البيضاوي : المفلح : الفائز بالمطلوب كأنه الذى انفتحت له وجوه الظفر ، وأصل الفلح فى اللغة : الشق والقطع ، ومنه قولهم فى الأمثال " إن الحديد بالحديد يفلح " أي يشق ، ولذلك سمى الفلاح فلاحاً ، لأنه يشق الأرض بالحراثة.
(‌الفلحون‌) فلاح به معنی نایل آمدن و توفیق و پیروزی است‌. ابوعبیده ‌گقته اسث‌: هرکس نصیبی از خیر داشته باشد، مفلح است‌.(مجاز القرآن، ابوعبیده) بیضاوی ‌گفته است‌: مفلح فردی است که به هدفش نایل آمده و توفیق و پیروزی به او چهره‌ی خندان نشان داده است‌.(بیضاوی 1/20) فلح در لغت به معنی شکافتن و قطع است‌. در همین معنی ‌گفته‌اند: « إن الحديد بالحديد يفلح »‌؛ آهن به وسیله‌ی آهن بریده می‌شود. و کشاورز را فلاح می‌گوبند؛ چرا که قلب زمین را شق کرده و می‌شکافد.

[به نقل از: ترجمه فارسی صفوة التفاسیر، مولف محمدعلی صابونی، مترجم سید محمد طاهر حسینی، چاپ دوم 1386، نشر احسان].

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

بعضى از علماء سلف حتى يك آيه در نماز شب تا صبح تكرار ميكردند، مثلا عمر بن عبدالعزيز در نماز شب گاهگاهى فقط يك آيه را ميخواند و تكرار ميكرد و عبارت بود از"و قفوهم انهم مسئولون"، يعنى: "و آنها را بازداريد تا پرسان شوند"، زيرا او خليفه بود و از حال و احوال روز قيامت كه از رعيتش از او سؤال کرده ميشود ميترسيد، لذا فقط اين آيه را تلاوت ميكرد و از شب تا صبح ميگريست. (از سایت جامع فتاوی اهل سنت و جماعت به فارسی)