|
|
قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين». امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل». |
|
ادبیات>شرح واژه>ارجوحه
شماره مقاله : 9491 تعداد مشاهده : 251 تاریخ افزودن مقاله : 17/1/1390
|
ارجوحه . [ اُ ح َ ] (ع اِ) طنابی دولا بر بالائی آویخته باشد که بر آن نشینند و در هوا آیند و روند. ریسمانی که هر دو سر آن بدرختی یا جائی بندند و کودکان در آن نشینند و ازین طرف بدان طرف روند. ریسمانی است که از جانبی آویزند و زنان و کودکان و دختران بر آن نشسته در هوا آیند و روند. (منتهی الارب ). تاب . کاز. بانوج . بازپیچ . بادپیچ . (آنندراج ). رجاحة. مَرجوحه . جان بازی . (آنندراج ). وازینج . (خلاص ). نرموره . بژموره . لوکانی . غناوَه . اورک و بزبان گیل هلاچین گویند. ج ، اراجح (زمخشری )، اراجیح . (مهذب الاسماء).|| آلاکلنگ . الاکلنگ . || مهد. (آنندراج ). گهواره . گاهواره .
|
بازگشت به ابتدای
صفحه
بازگشت به نتایج قبل
چاپ
این مقاله
ارسال مقاله به دوستان |
|
|
|
|
|