|
|
قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين». امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل». |
|
تاریخ اسلام>اشخاص>عمروبن العاص رضی الله عنها > فرستادن وی به سوى بنی بلی، جهت بسیج آنها به سوى اسلام
شماره مقاله : 9888 تعداد مشاهده : 336 تاریخ افزودن مقاله : 28/1/1390
|
بعثه عليه السلام عمرو بن العاص إلى بَلِيّ يستنفرهم إلى الإِسلام وأخرج ابن إسحاق عن محمد بن عبد الرحمن التميمي رضي الله عنه قال: بعث رسول الله صلى الله عليه وسلم عمرو بن العاص يستنفر العرب إلى الإِسلام، وذلك أن أُم العاص بن وائل كانت من بني بَلِيَّ، فبعثه رسول الله صلى الله عليه وسلم إليهم يتألّفهم بذلك، حتى إِذا كان على ماء بأرض جُذام يقال له السلاسل ــــ وبه سُمِّيت تلك الغزوة ذات السلاسل ــــ قال: فلمَّا كان عليه وخاف؛ بعث إلى رسول الله صلى الله عليه وسلم يستمده، فبعث إليه أبا عبيدة بن الجراح في المهاجرين الأولين فيهم أبو بكر، وعمر رضي الله عنهما ــــ فذكر الحديث كما سيأتي في باب الإِمارة. كذا في البداية .
پیامبر خدا صلی الله علیه و سلم و فرستادن عمروبن عاص به سوى بَلِىّ، جهت بسیج آنها به سوى اسلام ابن اسحاق از محمدبن عبدالرحمن تمیمى رضی الله عنه روایت نموده، كه گفت: پیامبر خدا صلی الله علیه و سلم عمروبن العاص را جهت دعوت نمودن و بسیج ساختن اعراب به اسلام فرستاد، و از این كه مادر عاص بن وائل از بنى بلى بود، پیامبر خدا صلی الله علیه و سلم خواست تا با فرستادن وى به طرف آنها خاطرشان را جلب نماید. وقتى به آبى كه در سرزمین جُذام است، و بدان السلاسل گفته مىشود، رسید - بر همین اساس است كه آن غزوه به نام ذات السلاسل شهرت مىیابد -، راوى مىگوید: هنگامى عمرو به آنجا رسید و احساس خطر نمود، كسى را نزد پیامبر خدا صلی الله علیه و سلم فرستاده خواهان كمك شد، پیامبر صلی الله علیه و سلم ابوعبیده بن جراح را با گروهى از مهاجرین اوایل كه ابوبكر و عمر (رضىاللَّه عنهما) نیز شامل آن بودند به كمك وى فرستاد...[1] و حدیث را چنان كه در باب امارت خواهد آمد، متذكر شده است. این چنین در البدایه (273/4) آمده است.
[1] ضعیف مرسل. ابن اسحاق، همانگونه که در «البدایة والنهایة» (4/273) از محمد بن عبدالرحمن ابن عبدالله بن الحصین التمیمی آمده است. همچنین بیهقی در «الدلائل» (4/399) ابن هشام آن را در سیرت خود ذکر نموده (4/232) و اصل حدیث در «صحیحین» است: بخاری در کتاب مناقب، باب: فضائل ابی بکر، و مسلم در کتاب فضائل صحابة، باب فضائل ابی بکر. همچنین نگا: «الدلائل» (4/401).
از کتاب: حیات صحابه، مؤلّف علّامه شیخ محمّد یوسف كاندهلوى، مترجم: مجیب الرّحمن (رحیمى)، جلد اول، به همراه تحقیق احادیث کتاب توسط:محمد احمد عیسی (به همراه حکم بر احادیث بر اساس تخریجات علامه آلبانی) مصدر: دائرة المعارف شبکه اسلامی IslamWebPedia.Com
|
بازگشت به ابتدای
صفحه
بازگشت به نتایج قبل
چاپ
این مقاله
ارسال مقاله به دوستان |
|
|
|
|
|