دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Aug 22

----

27/02/1447

----

31 مرداد 1404

تبلیغات

از پيامبر صلى الله عليه و سلم نقل شده است كه فرمودند: "كُتِبَ على ابْنِ آدم نَصِيبُهُ مِنَ الزِّنَا مُدْرِكٌ ذلكَ لا محالَة: الْعَيْنَانِ زِنَاهُمَا النَّظَر، والأُذُنَانِ زِنَاهُما الاستِماع، واللِّسَانُ زِنَاهُ الْكَلام، وَالْيدُ زِنَاهَا الْبَطْش، والرَّجْلُ زِنَاهَا الخُطَا، والْقَلْب يَهْوَى وَيَتَمنَّى ، ويُصَدِّقُ ذلكَ الْفرْجُ أوْ يُكَذِّبُهُ" (متفقٌ عليه)
يعنى: "بر فرزند آدم بهره اش از زنا نوشته شده که خواهي نخواهي آنرا در مي يابد، چشم زناي آن نگريستن است، و دو گوش زناي آن شنيدن است، و زبان زناي آن سخن گفتن است، و دست زناي آن به چنگ گرفتن است و پا زناي آن گام زدن است و دل اميد و آرزو مي کند و شرمگاه آن را راستگو و يا دروغگو مي سازد."

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

ادبیات>اشخاص>ابراهیم بن سفیان زیادی

شماره مقاله : 10169 تعداد مشاهده : 314 تاریخ افزودن مقاله : 25/3/1390

ابراهیم بن سفیان زیادى [1]
او نسب به عبد الرحمن بن زیاد بن ابیه مى رساند. نحوى و لغت شناس بود و راوى. کتاب سیبویه را در نزد سیبویه خواند ولى به پایانش نیاورد. از اصمعى و ابو عبیده و امثال آنان روایت مى کرد. شعر هم مى سرود. به سال 249 وفات کرد. مردى خوش محضر و اهل مزاح و در شناخت معایب شعر همانند اصمعى بود.
از آثار اوست: کتاب النقط و الشّکل، کتاب الأمثال، کتاب تنمیق الأخبار، کتاب اسماء السّحاب و الرّیاح و الأمطار، کتاب شرح نکت کتاب سیبویه.
ابراهیم زیادى درباره کنیزکى سیاه که محبوب او بود گفته است [2]:
ألا حبّذا حبّذا حبّذا حبیب تحملت فیه الأذى
و یا حبّذا برد أنیابه إذا اللیل أظلم و اجلوّذا

زیرنویسها:
[1] الفهرست 63، إنباه الرواة 1: 166، الوافى 5: 356، نور القبس 619، بغیة الوعاة.
ترجمه معجم الادباء، ج 1، ص: 38
[2] حاصل معنى: اى آفرین باد، آفرین باد، آفرین باد بر محبوبى که به سبب او رنجها کشیدم. آفرین باد بر خنکى دندانهایش آنگاه که شب تاریک شود و به شتاب بگذرد.

منبع: ترجمه معجم الادباء، اثر ياقوت حموى (وفات مؤلف: 626 هـ. ق)، مترجم عبد المحمد آيتى، چاپ اول، انتشارات سروش، تهران، 1423 هـ ق.

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمه الله می گوید: "مذهب ائمه اربعه بر آن است که همه آلات لهو حرام می باشند... و هیچ یک از اتباع مذاهب اربعه در مورد این اختلافی ندارند"