دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Sep 15

----

22/03/1447

----

24 شهريور 1404

تبلیغات

پيامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فرموده است: [لَخُلُوفُ فَمِ الصَّائِمِ أَطْيَبُ عِنْدَ اللهِ مِنْ رِيحِ الْمِسْكِ]
[بوي دهان روزه دار نزد الله تعالي از بوي مشك خوشبوتر است.]
بخاري (1904) و مسلم (1151)

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

تاریخ اسلام>اشخاص>طلحه بن عبید الله رضى الله عنه‏

شماره مقاله : 10995 تعداد مشاهده : 310 تاریخ افزودن مقاله : 14/9/1390

طلحه بن عبید الله [4] رضى الله عنه‏

طلحه ابن عبید الله بن عثمان، برادرزاده ابو بکر صدیق رضى الله عنه بود و کنیت او ابو محمد، و مادر او صفیه [5] خواهر علاء حضرمى [6]، و روز احد طفى علیه السّلام او را طلحة الخیر خواند، و از بس وجود و عطاء روز حنین او را طلحة الجود خواند، و طلحة الطلحات هم گفتندى، و روز احد خود را سپر مصطفى علیه السّلام کرد، و هفتاد و پنج زخم نیزه و تیر و شمشیر خورد و تیر بر انگشت او رسید، یک انگشت او بى‏کار شد. و او مرد لعل و سپید بود، میانه بالا فراخ سینه، گشاده کتف، و سطبر ساق بود، مال بسیار داشت، و بذل بسیار کردى، و در حرب جمل، مروان حکم او را تیرى زد بر سینه، شهادت یافت، و مدت عمر او شصت و سه سال بود، و دختر او بعد از وفات او بسه سال، او را از گور برآورد و بر کنار رودى بود، همچنان تازه، ببصره نقل کرد و دفن کرد، و اسماء اولاد او اسماعیل و موسى و عمران و اسحاق و یعقوب و یوسف و زکریا و یحیى و عیسى و عثمان و صالح، و دختران او چهار بودند، و الله اعلم بالصواب.

زیرنویس‌ها:

[1] اصل وپ: آیاز. طبرى و غیره: ابان‏

[2] پ. محمد حنیفه.

[3] اصل: عوف. طبرى و غیره: عون.

[4] اصل: عبد الله. الاصابه: عبید الله.

[5] کذا، الاصابه (3- 390) الصعبه بنت الحضرمى.

[6] اصل: حصرمى.

به نقل از کتاب: طبقات ناصرى، مؤلف: ابو عمر عثمان بن محمد المنهاج سراج الجوزجانى (م بعد 658)، تحقیق: عبد الحى حبیبى قندهارى، تهران، دنیاى کتاب، چ اول، 1363ش.

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

قال ميمون بن مهران: «إن العبد إذا أذنب ذنباً نكت في قلبه بذلك الذنب نكتة سوداء، فإن تاب محيت من قلبه فترى قلب المؤمن مجلي مثل المرآة، ما يأتيه الشيطان من ناحية إلا أبصره، وأما الذي يتتابع في الذنوب فإنه كلما أذنب ذنباً نكت في قلبه نكتة سوداء، فلا يزال ينكت في قلبه حتى يسود قلبه، ولا يبصر الشيطان من حيث يأتيه»."حلية الأولياء وطبقات الأصفياء" حافظ أبو نعيم اصفهاني. میمون بن مهران فرمود: «هرگاه بنده ای گناهی را مرتکب شود نقطه ی سیاهی بر قلبش پدیدار می شود، ولی هرگاه توبه کرد آن نقطه سیاه از قلبش پاک می شود، پس قلب مؤمن مانند آینه روشن است، و شیطان (برای فریفتن او) جز با زیر نظر گرفتن وی (و حیله) سراغش نمی آید. اما آنکس که مدام در حال گناه است با هر گناهی که انجام می دهد نقطه ی سیاهی بر قلبش پدیدار می شود تا آنکه قلبش کاملا سیاه می گردد، و شیطان هرگاه سراغش برود نیازی به فریب و زیر نظر گرفتنش ندارد».