دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2024 Apr 16

----

07/10/1445

----

28 فروردين 1403

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمودند: " لا طاعة لمخلوق في معصية الخالق" (روايت أحمد)، يعنى: "اطاعت هيچ مخلوقى در معصيت خداوند قابل قبول نيست".

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

فقه>مسائل فقهی>میت > حکم زکات فطر و قربانی برای میت

شماره مقاله : 2419 تعداد مشاهده : 328 تاریخ افزودن مقاله : 15/5/1389

زكات فطر و يا هر زكات ديگرى براى ميت داده نميشود، زيرا ميت ديگر مكلف نيست، مگر اينكه زكات فطر و يا زكاتهاى ديگرش را در حال حيات نداده باشد كه در اينصورت بايد مقدار آن زكات پس از مرگش توسط ميراثبرانش پرداخت شود زيرا اين زكات حق خداوند است كه مانند قرض بر گردنش مانده و تا آن زكات داده نشود از گردنش نميافتد. پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمودند: "فدين الله أحق أن يقضى" (متفق عليه)، يعنى: " قرض خداوند اولى تر است كه پرداخت شود".

و در مورد قربانى نيز همينطور، ميت ديگر مكلف نيست كه بجاى او قربانى کنند، ولى اگر منظورتان اينست كه مثلا يك گوسفند لله قربانى کند و سپس گوشتش را به فقراء بدهد و ثواب اين صدقه را به ميت اهدا كند جائز است، زيرا ثواب صدقه به ميت ميرسد.

وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین

سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت

IslamPP.Com

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

«وقتی -تدبر کننده- در قرآن آیه ای را مرور می‌کند که برای شفای قلبش محتاج آن است، آن آیه را صد بار و چه بسا شبی تا به سحر تکرار کند، باید در نظر داشت قرائت آیه ای همراه تدبر و فهم آن بهتر و نافعتر برای قلب از قرائت کل قرآن در حالت بدون تدبر و فهمیدن می باشد و [همان یک آیه] او را به کسب ایمان و شوق حلاوت قرآن سوق می دهد». [ابن قیم: مفتاح دار السعادة، ص221].