| 
	
	    | 
      | 
    
	
      
      
        
         
      
        | 
        
         قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين». امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».  | 
         
      
        
         
      
        | 
		
		 | 
         
      
        
 
         
      
        | 
 
			 
			 
		ادبیات>شرح واژه>آه 
  شماره مقاله :  3138              تعداد مشاهده :   342              تاریخ افزودن مقاله  : 9/6/1389
  | 
         
      
        | 
        
         آه . (ع پسوند) َاه . حرفی است که در آخر بعض کلمات درآید و حکایت از حسرت و تألم و استغاثه و توجعکند. و در این صورت در اول کلمه نیز «وا» درآرند: وادیناه . واحمزتاه . وامحمداه . وااسلاماه . واشریعتاه . واشنعتاه . وافضیحتاه . واحسرتاه . واقِلَّةَ صبراه . واویلاه . و بجای آه گاهی ، آ (َا) نیز آید: واحسرتا، چنانکه بجای وا، یا: یاحسرة(تا) علی العباد، و در این کلمات الف را الف ندبه گویند و ها را علامت وقف شمارند.(دهخدا) 		
  
		  | 
         
      
        
        
		  
		
		بازگشت به ابتدای 
		صفحه    
		 
		بازگشت به نتایج قبل                
		     
		 
		چاپ 
		این مقاله     
		 
		 ارسال مقاله به دوستان | 
         
      
        
         
      
        
                    | 
         
      
        
         
      
        | 
		 
				
		   | 
         
      
      
      
      
      | 
      | 
    
     
     |