دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Jul 01

----

05/01/1447

----

10 تير 1404

تبلیغات

در صحیحین از حدیث عبدالله بن مسعود رضی الله عنه چنین آمده است. «قلت: يا رسول الله، أي الذنب أعظم؟ قال: أن تجعل لله نداً وهو خلقك».
«گفتم ای پیامبر خدا، چه گناهی بزرگترین گناه است؟ فرمودند: اینکه برای خداوند شریک قرار دهی در حالی که او تو را آفریده است».
متفق علیه، صحیح بخاری (7082) و صحیح مسلم (86).

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

علم>اشخاص>ابن ابی الاشعث

شماره مقاله : 5559 تعداد مشاهده : 467 تاریخ افزودن مقاله : 27/7/1389

ابن ابی الاشعث . [ اِن ُ اَ بِل ْ اَ ع َ ] (اِخ ) ابوجعفر احمدبن محمدبن احمدبن ابی الاشعث . اصلاً ایرانی است . بموصل هجرت کرده و پس از زندگانی دراز در سال 359 هَ .ق . درگذشته است . معالجه ٔ کودکی از فرزندان ناصرالدوله موجب شهرت و منشاء ترقی و ثروت او شد. هوشی سرشار و عقلی سلیم داشت . هم ّ واحد او علوم طبی بود و شاگردان بسیار تربیت کرد، یکی از پسران او محمد نام از مشاهیر اطبای عصر خویش است . تألیفات عدیده داشته و بهترین ِ کتب او کتابی است در الهیات و کتب دیگری در طب دارد ازقبیل کتاب الادویةالمفرده . کتاب الحیوان . کتاب فی الجدری و الحصبه و الحمیقاء. کتاب فی السرسام و البرسام ومداواتهما. کتاب فی القولنج . کتاب فی البرص و البهق . کتاب فی الصرع . کتاب فی الاستسقا. کتاب فی المالنخولیا. کتاب فی ظهور الدم . کتاب الغاذی و المغتذی . کتاب امراض المعدة و مداواتها. شرح کتاب الحمیاث لجالینوس .

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

امام سفارینی در کتابش غذاء الألباب می گوید: "امام بوحنیفه غنا را بد می دارد و آن را از گناهان به شمار می آورد، همینطور در مذهب اهل کوفه یعنی سفیان و حماد و ابراهیم و شعبی و دیگران و اختلافی بین آنها در این مورد وجود ندارد، و همچنین اختلافی در مورد ممنوعیت غنا در بین اهل بصره وجود ندارد".