دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Jul 31

----

05/02/1447

----

9 مرداد 1404

تبلیغات

در حديث‌ صحیح آمده‌ است که: «لا يموتن‌ أحدكم‌ إلا وهو يحسن‌ الظن‌ بالله» « هرگز يكي‌ از شما نميرد، مگر اين‌كه‌ به‌ خداوند گمان‌ نيك‌ داشته‌ باشد».

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

فقه>مسائل فقهی>شطرنج > حکم آن

شماره مقاله : 688 تعداد مشاهده : 371 تاریخ افزودن مقاله : 20/6/1388

بازی ‌شطرنج
در احادیث‌، حرمت بازی شطرنج نیز وارد شده است‌، لیکن این احادیث هیچ کدام پایه محکمی ندارند و ثابت نشده‌اند. ابن حجر عسقلانی‌گفت‌: درباره حرمت بازی شطرنج حدیث صحیحی و حسنی ثابت نشده است‌. لذا فقیهان درباره حکم آن اختلاف دارند،‌که بعضی آن را حرام و بعضی آن را مباح می‌دانند. از جمله کسانی‌که آن را حرام می‌دانند ابوحنیفه و مالک و احمد هستند.
شافعی و بعضی از تابعین آن را مکروه می‌دانند نه حرام چون جماعتی از اصحاب و تعداد کثیری از تابعین شطرنج را بازی ‌کرده‌اند. ابن قدامه در “‌المغنی‌”‌گفته است‌:
اما شطرنج درحرمت چون تخته نرد است ولی حرمت نرد موکد تر است چون نص حدیث درباره آنست ولی شطرنج نیز قیاس برآن می‌شود ودرست مثل آنست‌. و از ابوهریره وسعید بن المسیب وسعید بن جبیر مباح بودن آن روایت شده است‌. و احتجاج‌کرده‌اند باینکه اصل مباح بودن آنست و درباره حرام بودن آن نصی نیامده و چیزی‌که در معنی نص باشد هم وارد نشده است‌. پس بحال مباح بودن خود باقی مانده است‌. ا. هـ‌.
کسانی‌که آن را مباح می‌دانند برای مباح بودن آن شرایط زیر را لازم می‌دانند:
1-‌نباید انسان را از انجام یکی از واجبات دینی مشغول و غافل‌کند.
٢-‌نباید قمار با آن آمیخته باشد.
٣-‌نباید در خلال بازی چیزی‌که مخالف با شرع الهی است روی دهد.

به نقل از:
فقه السنه ، تأليف سيد سابق، مترجم محمود ابراهيمي، تهران، ناشر مردم‌سالاري، دوم 1387.

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

از محمّد بن عقيل بن ابي طالب روايت است: علي رضی الله عنه براي ما سخنراني كرد و گفت: اي مردم! شجاع‌ترين مردم كيست؟ گفتيم: شما، اي امير مؤمنان! گفت: ابوبكر صديق رضی الله عنه شجاع‌ترين مردم است، در روز جنگ بدر ما براي رسول الله صلی الله علیه و سلم سايه‌باني درست كرده بوديم، گفتيم: چه كسي در كنار پيامبر صلی الله علیه و سلم از ايشان نگهباني مي‌کند تا كسي از مشركان به او نزديك نشود؟ كسي جز ابوبكر براي نگهباني نايستاد، او بود كه با شمشير از غلاف كشيده كنار سر مبارك او ايستاده بود، هرگاه كسي مي‌خواست به رسول الله صلی الله علیه و سلم نزديك شود ابوبكر با شمشيرش جلوي او را مي‌گرفت و من خودم (علي) ديدم كه مشركان گلوي رسول الله صلی الله علیه و سلم را گرفته‌اند و تكان مي‌دهند و مي‌گويند: تو همان كسي هستي كه معبودان را‌ يكي دانسته‌اي، سوگند به خدا كسي جز ابوبكر رضی الله عنه به ‌او نزديك نشد، در آن زمان ابوبكر دو گيسوي بلند داشت، در حالي كه با سرعت مي‌آمد گيسوانش را كنار مي‌زد، آمد و گفت: واي بر شما! آيا مردي را مي‌كشيد كه مي‌گويد: پروردگارم الله ‌است و برايتان از جانب پروردگارش آيات و نشانه‌هاي واضح و و روشن آورده‌است! در آن روز ‌يكي از دو گيسوي ابوبكر كنده شد. راوي می‌گويد: علي مخاطبان را سوگند داد كه ‌آيا نزد شما مؤمن آل فرعون بهتر بوده ‌يا ابوبكر؟ مردم چيزي نگفتند، علي گفت: سوگند به خدا ابوبكر از مؤمن آل فرعون بهتر است، آن مرد که ايمانش را پوشيد، خداوند او را ستود. امّا ابوبكر جان و خون و مالش را در راه خدا فدا كرد(المستدرک(3/67)صحیح است برشرط مسلم و ذهبی موافق آن است).