دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Aug 22

----

27/02/1447

----

31 مرداد 1404

تبلیغات

قال النبي صلى الله عليه و سلم: "إن خيارکم أحسنکم قضاء" (متفق عليه)

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمود : "بهترين شما کسي است که به بهترين وجه قرضش را ادا کند".

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

ادبیات>شرح واژه>اخالة

شماره مقاله : 6951 تعداد مشاهده : 269 تاریخ افزودن مقاله : 8/8/1389

اخالة. [ اِ ل َ ] (ع مص ) بفراست یافتن .
- اخاله ٔ حالی از خیر در کسی ؛ بفراست دریافتن خیر رادر او. فراست خیر بردن در کسی . (تاج المصادر بیهقی ).
|| سر دروا نگریستن ابر را بارنده گمان برده . (منتهی الارب ). || آماده ٔ باریدن شدن آسمان . آماده ٔ باران گردیدن آسمان . (منتهی الارب ). امیدوار شدن میغ بباریدن . (تاج المصادر بیهقی ). امیدوار شدن بباریدن میغ. (زوزنی ). امید باریدن بودن در میغ. (تاج المصادر بیهقی ). سزاوار شدن ابر باینکه از او امید باران داشته شود. || اخاله ٔ ناقه ؛ خداوند شیر در پستان گردیدن ناقه . || اخاله ناقه را؛ نهادن خیال را برای بچه ٔ ناقه تا گرگ از او بترسد. || مشتبه شدن . بگمان افکندن . (زوزنی ). یقال : هذا الامر لایخیل ؛ ای لایشتبه . || اخاله ٔ از قوم ؛ بازایستادن و بددل شدن از آنان . || اخاله ٔ ارض به نبات ؛ زینت گرفتن زمین بگیاه . || (اصطلاح علم اصول ) بمعنی مناسبت است و بعبارت دیگر او را تخریج مناط نیز گویند. و شرح آن ضمن معنی مناسبت بیاید بیاری خدای تعالی . (کشاف اصطلاحات الفنون ).

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

قال غالب القطان: رأيت مالك بن دينار في المنام، فكأنه قاعد في مسجده الذي كان يجلس فيه، عليه قبطيتان وهو يقول: بأصبعيه هكذا: «صنفان من الناس لا تجالسوهما فإن مجالستهما مفسدة لقلب كل مسلم: صاحب بدعة قد غلا فيها، وصاحب دنيا مترف فيها». الحلية الأولیاء؛ أبي نعيم اصفهانی. غالب قطان گفت: مالک بن دینار را در خواب دیدم که در مسجد نشسته بود و می فرمود: «دو دسته از مردم هستند که هرگز با آنها منشین، زیرا که همنشینی با آنها قلب هر مسلمانی را فاسد می کنند: یکی کسی که اهل بدعت است و در آن غلو کرده، و دیگری کسی که اهل دنیا است که در آن خوش گذاران است».