دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Nov 02

----

11/05/1447

----

11 آبان 1404

تبلیغات

عَنْ أَنَسٍ رضي الله عنه قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ صلي الله عليه و آله وسلم: «لا يُؤْمِنُ أَحَدُكُمْ حَتَّى أَكُونَ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ وَالِدِهِ وَوَلَدِهِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ». (بخارى:15)
ترجمه: از انس رضي الله عنه روايت است كه رسول اكرم صلي الله عليه و آله وسلم فرمود: «كسي از شما، نمي تواند مومن ( واقعي) باشد، تا اينكه من (پيامبر) نزد او از پدر، فرزند و همه مردم، محبوب تر نباشم».

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

تاریخ اسلام>اشخاص>مختار ثقفی

شماره مقاله : 8615 تعداد مشاهده : 369 تاریخ افزودن مقاله : 18/11/1389

مختار ثقفی که بود؟

مختاربن ابي عبيد ثقفي از مردم طائف است. وي در سال يکم هجرت متولد شد. در زمان خلافت عمر رضي الله عنه همراه پدر خود(عبيد) به مدينه رفت.
او در زمره کساني بود که از کوفه به حسين بن علي نامه نوشت. سه سال بعد از واقعه کربلا در سال 64 هجري به خونخواهي حسين بن علي و يارانش در کوفه به پاخواست و با تجهيز و جمع آوري سپاهي، قاتلان و مسببان واقعه کربلا از جمله شمر، خولي و عبدالله ابن زياد را کشت. اما به دليل پشتيباني موالي (اسيران آزاد شده) خصوصاً اسيران ديلمي کوفه و دعاوي اعتقادي کفر آميز به قتل رسيد. در حقيقت طي جنگي که بين ياران مختار و مصعب بن زبير حاکم بصره و برادر عبدالله بن زبير رضي الله عنه درگرفت، مصعب سپاه مختار را شکست داد و مختار را کشت .مدت حکومت مختار، يکسال و نيم (18 ماه ) بود و در 14 رمضان سال 67 هجري قمري در سن 67 سالگي کشته شد.
علامه ابن خلدون مي گويند: "«به گروهي (از شيعيان) غالي گفته مي شود. آنها براي اثبات الوهيت ائمه از مرز عقل و ايمان هم تجاوز مي كنند. به گفته آنان ائمه بشر بودند اما داراي صفات الوهيت بودند؛ يا كه خدا در لباس بشريت به اندروشان حلول كرده است. اين «عقيده حلول» در اصل، عقيده نصراني ها درباره عيسي عليه السلام است. علي رضي الله عنه، معتقدين به چنين عقيده اي را در آتش سوزانيده بود. وقتي كه محمد بن الحنيفه اطلاع يافت كه مختار بن عبيد ثقفي چنين عقائدي دارد با كلماتي واضح بر او لعنت فرستاد و بيزاري خويش را از او اعلام كرد." (مقدمه ابن خلدون 2/590 تحقيق دكتر عبدالواحد وافي)
اما مختار از نظر اهل سنت فردي زنديق بود و عقايد باطل او اين امر را تاييد مي کند، چنانکه علامه ابن خلدون به آن اشاره نموده اند.

والله اعلم
وصلي الله وسلم علي محمد وعلى آله وأصحابه والتابعين لهم بإحسان إلى يوم الدين
سايت جامع فتاواي اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

از محمّد بن عقيل بن ابي طالب روايت است: علي رضی الله عنه براي ما سخنراني كرد و گفت: اي مردم! شجاع‌ترين مردم كيست؟ گفتيم: شما، اي امير مؤمنان! گفت: ابوبكر صديق رضی الله عنه شجاع‌ترين مردم است، در روز جنگ بدر ما براي رسول الله صلی الله علیه و سلم سايه‌باني درست كرده بوديم، گفتيم: چه كسي در كنار پيامبر صلی الله علیه و سلم از ايشان نگهباني مي‌کند تا كسي از مشركان به او نزديك نشود؟ كسي جز ابوبكر براي نگهباني نايستاد، او بود كه با شمشير از غلاف كشيده كنار سر مبارك او ايستاده بود، هرگاه كسي مي‌خواست به رسول الله صلی الله علیه و سلم نزديك شود ابوبكر با شمشيرش جلوي او را مي‌گرفت و من خودم (علي) ديدم كه مشركان گلوي رسول الله صلی الله علیه و سلم را گرفته‌اند و تكان مي‌دهند و مي‌گويند: تو همان كسي هستي كه معبودان را‌ يكي دانسته‌اي، سوگند به خدا كسي جز ابوبكر رضی الله عنه به ‌او نزديك نشد، در آن زمان ابوبكر دو گيسوي بلند داشت، در حالي كه با سرعت مي‌آمد گيسوانش را كنار مي‌زد، آمد و گفت: واي بر شما! آيا مردي را مي‌كشيد كه مي‌گويد: پروردگارم الله ‌است و برايتان از جانب پروردگارش آيات و نشانه‌هاي واضح و و روشن آورده‌است! در آن روز ‌يكي از دو گيسوي ابوبكر كنده شد. راوي می‌گويد: علي مخاطبان را سوگند داد كه ‌آيا نزد شما مؤمن آل فرعون بهتر بوده ‌يا ابوبكر؟ مردم چيزي نگفتند، علي گفت: سوگند به خدا ابوبكر از مؤمن آل فرعون بهتر است، آن مرد که ايمانش را پوشيد، خداوند او را ستود. امّا ابوبكر جان و خون و مالش را در راه خدا فدا كرد(المستدرک(3/67)صحیح است برشرط مسلم و ذهبی موافق آن است).