دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Nov 28

----

07/06/1447

----

7 آذر 1404

تبلیغات

در صحیحین از حدیث عبدالله بن مسعود رضی الله عنه چنین آمده است. «قلت: يا رسول الله، أي الذنب أعظم؟ قال: أن تجعل لله نداً وهو خلقك».
«گفتم ای پیامبر خدا، چه گناهی بزرگترین گناه است؟ فرمودند: اینکه برای خداوند شریک قرار دهی در حالی که او تو را آفریده است».
متفق علیه، صحیح بخاری (7082) و صحیح مسلم (86).

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

الهیات و ادیان>مسائل و عقايد اسلامي>حج > حکمت رفتن به حج

شماره مقاله : 2489 تعداد مشاهده : 653 تاریخ افزودن مقاله : 16/5/1389

هدف اساسى از رفتن مكه براى حج، اطاعت از خداوند و براى عبادت هست، چه حكمت آنرا بفهميم و چه نفهميم.

ولى ميتوان برخى از حمكتهاى حج را بصورت زير خلاصتا بيان كرد:

1- حج عمل و عبادتيست بدنى و روحى، كه مسلمان را در عبادتش تقويت ميبخشد، و مخصوصا كه پيامبر صلى الله عليه و سلم آنرا نوعى جهاد خوانده است.

2- پوشيدن احرام در حج، مانند پوشيدن كفن است، كه انسان را بياد مرگ و آخرت مياندازد.

3- وقوف در عرفات، انسان را بياد روز قيات مياندازد، كه تمامى مردم در آنروز براى حساب و كتاب جمع ميشوند.

4- عطر نزدن پس از احرام، با هم رفتن به ميقات، عرفات، منى، و ساير اماكن همراه فقراء، انسان را بياد اين مياندازد كه فرقى بين آنها نيست فقط در تقواى خداوند.

5- پس از اتمام حج، تيغ زدن موى سر (براى مردان) اطاعت خداوند را ميرساند زيرا براى او از زيباييش صرف نظر كرده است.

وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین

سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

از عقبه بن حارث روايت است: پس از وفات پيامبر صلی الله علیه و سلم با ابوبكر صدّيق از نماز عصر بيرون آمديم كه علي نيز با ما بود، در راه كه مي‌رفتيم به حسن بن علي كه با بچه‌ها بازي مي‌كرد، رسيديم، ابوبكر او را به ‌آغوش گرفت و بر گردنش سوار كرد و گفت: «بأبي یشبه النبي – ليس شبيهاً بعلي» پدرم فدايش باد! شبيه پيامبر است نه علي، علي می‌خنديد(مسند احمد، با تحقيق احمد شاكر، إسناد آن صحيح است. 1/170.).